Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Αναποδογυρίζοντας την πραγματικότητα

■ Τη δεκαετία του ’70 ένας υπουργός της Δεξιάς, ο Λάσκαρης, οπλισμένος με αδυσώπητο θράσος κατάργησε την ταξική πάλη (στις τάξεις επέτρεψε να υπάρχουν γιατί αν τις καταργούσε κι αυτές, θα πηγαίναμε απευθείας στον κομμουνισμό, κόβοντας δρόμο και παρακάμπτοντας τα ενδιάμεσα στάδια).
Εκτοτε η χώρα έζησε σε συνθήκες κοινωνικής γαλήνης. Αστοί, μικροαστοί και προλετάριοι συνυπήρξαν ειρηνικά, χωρίς εντάσεις και τριβές, ενώ το κράτος ασχολήθηκε μόνο με τη διευθέτηση των μικρολεπτομερειών που γεννούσε ο δημόσιος βίος.
Κάποιες φορές (ελάχιστες) επιστρατεύθηκαν οι μηχανισμοί καταστολής για να συνετιστούν ασήμαντες μειοψηφικές ομάδες οι οποίες επέμεναν να έχουν ανόητες απαιτήσεις και να διεκδικούν τον ουρανό με τ’ άστρα.
■ Πριν από μερικά χρόνια ένας Αμερικανός στοχαστής, ο Φράνσις Φουκουγιάμα, με το βιβλίο του «Το τέλος της Ιστορίας» κατάργησε την ιδεολογική αντιπαράθεση, ενημερώνοντάς μας πως ο φιλελευθερισμός πέτυχε συντριπτική και οριστική νίκη κατά των αντιπάλων του, οπότε αριστεροί και γενικώς αντικαπιταλιστές, όσοι είχαν απομείνει μετά την κατάρρευση του Υπαρκτού, όφειλαν να βάλουν την ουρά στα σκέλια, να προσαρμοστούν, να συνθηκολογήσουν και, αν δεν το άντεχαν, να τρέξουν να κρυφτούν στις σπηλιές τους αγκαλιά με τη συμπαγή μοναξιά τους, αφήνοντας την ανθρωπότητα να πορευτεί προς την ευημερία, χωρίς περισπασμούς.
■ Προχθές ένας αρχηγός της Δεξιάς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατάργησε τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Δεξιάς, Κέντρου και Αριστεράς, λέγοντάς μας ότι οι διαχωριστικές γραμμές που έχουν σήμερα νόημα είναι ανάμεσα στην αλήθεια και την αποτελεσματικότητα από τη μια μεριά, τον λαϊκισμό και το ψέμα από την άλλη. Ολοι λοιπόν είμαστε αδέλφια, δεν υπάρχουν ούτε δεξιοί ούτε κεντρώοι ούτε αριστεροί, υπάρχουν απλώς άνθρωποι με συναντίληψη που επιθυμούν διακαώς να ακούνε αλήθειες και να βλέπουν τις κυβερνήσεις τους να είναι αποτελεσματικές.
Μανία που την έχουν στη Δεξιά, είτε πρόκειται για τους διανοουμένους της είτε πρόκειται για τους μαχόμενους πολιτικούς της, να θέλουν να καταργήσουν τα αυτονόητα και να φασκιώσουν την πραγματικότητα στις δικές τους ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Γιατί είναι ιδιοτελές και συνάμα εκκωφαντικά ηλίθιο το επιχείρημα ότι όλα όσα συμβαίνουν στο παρόν (προφανώς και όλα όσα θα συμβούν στο μέλλον) είναι ουδέτερα, άχρωμα, χωρίς ιδεολογικό και ταξικό πρόσημο.
Είναι ιδιοτελές γιατί προσπαθεί να εμπεδώσει την άποψη ότι ο καπιταλισμός (ο συγκεκριμένος καπιταλισμός-καζίνο) είναι η φυσική τάξη πραγμάτων, οπότε είναι μάταιο να τον αμφισβητείς και να προσπαθείς να τον διορθώσεις (για να τον ανατρέψεις δεν το συζητάμε, αυτό πρέπει να θεωρείται αδύνατον!).
Και είναι ηλίθιο γιατί η ίδια η ζωή έχει σαρώσει αυτού του τύπου τα φληναφήματα. Ο Λάσκαρης έχει περάσει στην Ιστορία ως μια περίπτωση γραφικού πολιτικού, ενώ ο Φουκουγιάμα, ο οποίος φιλοδόξησε να γίνει ο νέος Χέγκελ, δεν είναι πια της μόδας, αφού η θεωρία του σκόνταψε στα γεγονότα.
Ο κυρ. Μητσοτάκης, διαπιστώνοντας ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει προσχωρήσει χωρίς ενοχές στην οπτική του νεοφιλελευθερισμού και βλέποντας την άλλη Αριστερά να μη συνιστά κίνδυνο για το σύστημα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σήμερα δεν υφίστανται οι κλασικές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στη Δεξιά, το Κέντρο και την Αριστερά.
Αυτό που κατά τη γνώμη του μετράει είναι η αλήθεια και η αποτελεσματικότητα. Ετσι νέτα-σκέτα. Χωρίς ιδεολογικές αναμετρήσεις, χωρίς πολιτικές συγκρούσεις, χωρίς ανταγωνισμούς ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.
Φαίνεται πως ο αρχηγός της Ν.Δ. έχει ανακαλύψει αυτό που ουδείς άλλος έχει καταφέρει στην ιστορία: τη συνταγή με την οποία θα παράγονται αποτελέσματα που θα ευνοούν τους πάντες. Συνεπώς, το κλασικό ερώτημα «από ποιον και για ποιον;» που χρησιμοποιούσαμε μέχρι τώρα για να αξιολογήσουμε μια πολιτική πρέπει να εξοβελιστεί από τη δημόσια συζήτηση ως παρωχημένο. Προκύπτουν όμως ορισμένες απορίες:
  • Η πολιτική που φέρνει λιτότητα στους πολλούς και προνόμια στους λίγους σε ποια κατηγορία ανήκει; Είναι δεξιά, κεντρώα, αριστερή;
  • Οι θηριώδεις ανισότητες -το 10% του πληθυσμού απολαμβάνει το 60% του παραγόμενου πλούτου, ενώ το υπόλοιπο 90% καλείται να ζήσει σε συνθήκες μιζέριας, ανέχειας και φτώχειας με την ανεργία να καλπάζει, την ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία στα ύψη- είναι μια φυσιολογική κατάσταση και πρέπει να συμφιλιωθούμε μ’ αυτήν;
  • Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η επαναφορά της ανταπεργίας των εργοδοτών, οι μισθοί πείνας, η μερική και κακοπληρωμένη απασχόληση είναι ουδέτερες επιλογές; Βοηθούν όλη την κοινωνία ή μήπως έχουμε να κάνουμε με χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των επιχειρηματιών;
  • Το σώσιμο των τραπεζών εις βάρος των πολιτών τι ακριβώς είναι; Η ασυλία που απολαμβάνουν όσοι παρκάρουν τα χρήματά τους σε φορολογικούς παραδείσους; Η εξόντωση των μικρών επιχειρήσεων; Η βίαιη προλεταριοποίηση των μεσαίων στρωμάτων; Η ατιμώρητη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων; Τα δανεικά και αγύριστα των μεγαλόσχημων; Οι πάμπλουτοι ιδιοκτήτες με τις πτωχευμένες επιχειρήσεις;
● Για να μην έχει αυταπάτες ο κ. Μητσοτάκης (είμαι βέβαιος πως δεν έχει): Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά δεν καταργούνται με διατάγματα.
Οσο υπάρχουν οι αιτίες που παράγουν ανισότητες, θα υπάρχουν κι αυτές. Το σύστημα που υπερασπίζεται ο αρχηγός της Ν.Δ. είναι από τη φύση του άδικο. Στις μέρες μας είναι και άπληστο και αλαζονικό.

Πηγή :  www.efsyn.gr

Κυβέρνηση υπό πίεση - Ο Πολύδωρας, οι «53» και οι κινήσεις απεγκλωβισμού

 Αποτέλεσμα εικόνας για κυβερνηση
Ρεπορτάζ: Σκουρής Βασίλης

Υπό -μεγάλη- πίεση δείχνει να είναι η κυβέρνηση, μετά και τις εξελίξεις στο τηλεοπτικό τοπίο και ενώ προβλήματα εμφανίζουν τόσο η διαπραγμάτευση με τους εταίρους, όσο και η εσωτερική της συνοχή.

Μετά την απόφαση του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα διατάξεων του νόμου Παππά, το Μέγαρο Μαξίμου αλλάζει την τακτική του και από την αρχική θέση για «σκληρή γραμμή» με κατάθεση «νόμου-γέφυρα» για το μεταβατικό στάδιο, επιλέγοντας πλέον τη στρατηγική της συναίνεσης ή, τουλάχιστον, την έκθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης εφόσον επιμείνει στη μη συγκρότηση του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.

Η γραμμή της συναίνεσης, εκ των πραγμάτων, αποδυναμώνει τους έως τώρα πρωταγωνιστές στη «μάχη με τη διαπλοκή», ενώ η επιλογή του Βύρωνα Πολύδωρα ως επικεφαλής του ΕΣΡ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στον κομματικό -κυρίως- μηχανισμό και όχι μόνο.

Εάν κανείς παρακολουθούσε το διαδίκτυο, θα έβλεπε τις οξυμένες αντιδράσεις, ενώ ο βουλευτής Χρήστος Καραγιαννίδης αντέδρασε δημοσίως για τον Β. Πολύδωρα («Φαντάζομαι το καταλαβαίνετε ότι μας ξεφτιλίζετε. Γιατί αν δεν το καταλαβαίνετε, θα πέσετε από τα σύννεφα λίαν συντόμως» έγραψε στο Facebook).

To ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο Χρ. Καραγιαννίδης ανήκει στην «Κίνηση των 53», η οποία μετά το Συνέδριο κλιμακώνει την κριτική της, στρέφοντας τα βέλη της, εμμέσως πλην σαφώς, κατά του ιδίου του πρωθυπουργού!

 Οι επόμενες ημέρες θα καταδείξουν το πόσο η κυβέρνηση θα μπορέσει να απεγκλωβιστεί από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο τηλεοπτικό τοπίο, κρατώντας ταυτόχρονα την προεκλογική της δέσμευση για την επιβολή της νομιμότητας.
Πολύ περισσότερο καθώς, ενόψει της έλευσης των θεσμών στις 14 Νοεμβρίου, εάν θέλει να κλείσει η αξιολόγηση το αργότερο έως τις αρχές του χρόνου, θα πρέπει να λάβει δύσκολα -πολιτικά- μέτρα, τουλάχιστον στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και των εργασιακών, ενώ ζητούμενο είναι αν θα απαιτηθούν και δύσκολες δημοσιονομικές αποφάσεις, τουλάχιστον όσον αφορά το σχεδιασμό του 2018.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο ανασχηματισμός -που καθυστερεί εξαιτίας και των εξελίξεων με την απόφαση του ΣτΕ- αποτελεί για τον Αλέξη Τσίπρα και τις προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος σημείο-κλειδί, καθώς ο πρωθυπουργός θα αναγκαστεί να απαντήσει σε μείζονα ζητήματα, όχι κυρίως όσον αφορά τη δομή του νέου σχήματος, αλλά κυρίως στο θέμα των προσώπων.

Το Μαξίμου, πάντως, διαψεύδει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, καθότι δεν είναι λίγοι όσοι εκτιμούν ότι με την όξυνση με την αντιπολίτευση, ο πρωθυπουργός στοχεύει σε «ηρωική έξοδο».

Παρότι τέτοιες απόψεις όντως υπάρχουν στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, κυρίως μεταξύ των «53», ο σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα είναι οι εκλογές να πραγματοποιηθούν το 2019…


Πηγή : www.real.gr

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Τα καλά και συμφέροντα

του Παντελή Μπουκάλα

Αποτέλεσμα εικόνας για μπουκαλασ παντελησ
Π​​ότε λειτουργεί ανεξάρτητα η Δικαιοσύνη; Μα προφανώς όταν οι αποφάσεις της τυχαίνει να συμβαδίζουν με τις ιδέες μας και να εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας, περιστασιακά ή μόνιμα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή η κρίση της δεν ομοιοκαταληκτεί με τις απόψεις μας, κάποιος την επηρέασε, κάποιος κακόβουλος δάκτυλος άφησε βαθύ το αποτύπωμά του στα χαρτιά της, κάποιοι τη ρυμούλκησαν στους σχεδιασμούς τους, με απειλές, εκβιασμούς ή και δι’ εξαγοράς. Και για να το «αποδείξουμε», δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να υποστηρίξουμε σήμερα όσα καταγγέλλαμε μόλις προχθές, και με τον ίδιο πάντα στόμφο, και να καταγγείλουμε δριμύτατα όσα ασπαζόμασταν περιπαθώς την προτεραία. Ο χαμαιλεοντισμός σαν ανώτατο στάδιο του φαρισαϊσμού.
Πότε είναι άψογη και επαινετέα η διαιτησία, στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο βόλεϊ; Μα προφανώς όταν τα σφυρίγματά της τυχαίνει να συμφωνούν απολύτως με τη δική μας προκατειλημμένη ανάγνωση των κρίσιμων φάσεων, του οφσάιντ, του «εντός χρόνου», του φιλέ κτλ. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή ο διαιτητής δεν φοράει τα δικά μας χρωματιστά γυαλιά όσο επιβλέπει το παιχνίδι, είναι πουλημένος, στημένος, βαμμένος κόκκινος ή πράσινος ή κίτρινος. Και για να το «αποδείξουμε», δεν δυσκολευόμαστε καθόλου να διαβάσουμε σήμερα τους κανονισμούς με τον τρόπο που μόλις χθες καταγγέλλαμε σαν λαθεμένο ή κουτοπόνηρο.
Πότε είναι καλός ο δάσκαλος στο σχολείο, πότε κάνει πρόθυμα και αποδοτικά τη δουλειά του; Μα προφανώς όταν επιδαψιλεύει στο βλαστάρι μας απανωτά άλφα, δεκάρια ή εικοσάρια, ανάλογα με την ηλικία του. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι οκνηρός, αδιάβαστος, μεροληπτεί, μπορεί και να τα παίρνει. Αν μάλιστα πέσει στο λάθος να μας εκμυστηρευτεί, με την αγωνία του δασκάλου, ότι το φιντανάκι μας δεν δείχνει πολλή προσοχή τελευταία ή παραπαίζει με το κινητό του σε ώρα μαθήματος, τότε παίρνουμε υπό μάλης το παράπονό μας και βουρ στον διευθυντή. Για να καταγγείλουμε τον «αυταρχικό» κτλ.
Υπερβολές; Το εύχομαι. Αλλωστε είμαστε ανέκαθεν υποχρεωμένοι να ποντάρουμε στις εξαιρέσεις· να ελπίζουμε πως οι κανόνες έχουν τις ραγισματιές τους, δεν είναι μπετόν αρμέ. Για ν’ αφήσουμε πάντως κατά μέρος τα της Δικαιοσύνης και να μείνουμε στον παράλληλο βίο του ποδοσφαίρου, ας μπούμε στον κόπο να διατρέξουμε σε οποιαδήποτε αθλητική ιστοσελίδα τον «διάλογο» ανάμεσα σε αντίπαλους οπαδούς. Θα τρομάξουμε από την επιθετικότητα, τη λεκτική βία, την ολοφάνερη λατρεία της μονομέρειας. Δίκαιο και σωστό, εκ προοιμίου, το δικό μας. Αδικο και λαθεμένο, οτιδήποτε άλλο.
Από το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό εν γένει, οι συντριπτικά περισσότεροι δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε το υλικό. Αν λοιπόν εκεί η εγωκεντρική εθελοτυφλία μας είναι τόσο έντονη, δηλητηριάζοντας τη σκέψη και την ψυχή μας, πώς είναι δυνατόν να φερθούμε με ευθυκρισία και μετριοπάθεια σε ζητήματα όπου όντως διακυβεύονται συμφέροντά μας;

Πηγή :  www.kathimerini.gr

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

Πλησιάζει η ώρα

της Αγγελικής Σπανού
 Αποτέλεσμα εικόνας για αγγελικη σπανου

Είναι βολική η συζήτηση για το αν και πότε θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, θα γίνουν ανασχηματισμός και εκλογές, θα αναλάβει τη διακυβέρνηση η ΝΔ και με ποιες συμμαχίες, πότε θα μας μειώσουν το χρέος. Είναι βολική γιατί εντάσσεται στο πλαίσιο της ελληνικής ρουτίνας στα χρόνια της κρίσης:

Μέσος όρος διάρκειας κάθε κυβερνητικής θητείας τα δύο χρόνια, και αυτά προεκλογικά από άποψη ατμόσφαιρας και πόλωσης, μοναδικό οικονομικό σχέδιο το μνημόνιο και μοναδική πολιτική η προσπάθεια υπεκφυγής από το μνημόνιο, είτε με κολπάκια (περίπου εφαρμογή) είτε με οδυρμούς πριν και μετά (μέθοδος Σπίρτζη). Κάπως έτσι, η ελληνική κρίση παρατάθηκε όσο γινόταν και δεν τελειώνει σε αντίθεση με ό,τι έχει συμβεί σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που δοκιμάστηκαν μέσα στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της λιτότητας και δεν έχουν ακόμη ξεφύγει από τα δεινά του νεοφιλελευθερισμού για τους αδύναμους, αλλά σε καμία περίπτωση δεν βρίσκονται στο δικό μας χάλι. 
Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση βολεύονται με τα κλισέ της παραδοσιακής κομματικής αντιπαράθεσης: Είστε αγκιστρωμένοι στην εξουσία/κοίτα ποιος μιλάει, είστε καθεστώς/ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά, δεν μπορείτε να βγάλετε τη χώρα από την κρίση/εσείς μας φτάσατε ως εδώ. 
Οι πρωταγωνιστές του πολιτικού παιχνιδιού είναι ευχαριστημένοι. Ο Αλ. Τσίπρας επενδύει πάλι στην πολιτική διαπραγμάτευση κορυφής, τραβάει κόκκινες γραμμές και θέτει προθεσμίες στους πιστωτές, ενώ περιμένει τον Ομπάμα. Ο Κ. Μητσοτάκης υπόσχεται φοροελαφρύνσεις, βρίσκει τις εσωκομματικές του ισορροπίες και περιμένει πότε οι εταίροι θα τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια του πρωθυπουργού για να φέρει το κόμμα του, ίδιο και απαράλλαχτο με αυτό που ξέραμε, στην εξουσία.
Στο μεταξύ έρχεται ένα εκλογικό έτος για την ΕΕ (Αυστρία, Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία, ίσως Ιταλία) και αυτό εκ των πραγμάτων ευνοεί τη στασιμότητα και την ακινησία που έχει καταλήξει εθνικό δόγμα. 
Η πραγματικά δύσκολη συζήτηση θα γίνει όταν τελειώσει το τρέχον πρόγραμμα χωρίς να είναι εφικτή η έξοδος στις αγορές. Τέταρτο “πακέτο”, πιθανότατα, δεν θα μας δίνουν οι χώρες της ευρωζώνης, οπότε δεν θα έχουν και κανένα νόημα οι δικές μας αποκηρύξεις του τέταρτου μνημονίου. Η αναδιάρθρωση του χρέους, ακόμη και αν γίνει, δεν αρκεί για να ορθοποδήσουμε και, αναγκαστικά, θα πέσει τότε στο τραπέζι η πρόταση Σόιμπλε για βελούδινη έξοδο από την ευρωζώνη.
Το αντάλλαγμα θα είναι ισχυρό: Είτε κούρεμα και άντε γεια, όπως προέβλεψε η γερμανική εφημερίδα Die Welt, είτε ένα σοβαρό ποσό ως ανθρωπιστική - αναπτυξιακή βοήθεια το οποίο θα επιτρέψει στην (όποια) κυβέρνηση να διαχειριστεί το χάος σε πρώτη φάση. 
Κι αυτό δεν συνδέεται τόσο με το ποια κυβέρνηση θα έχουμε όταν έρθει η ώρα αυτών των αποφάσεων. Η ΝΔ που νομίζει ότι όταν επιστρέψει στην εξουσία οι αγορές θα μας αγαπήσουν γιατί θα έχουμε και πάλι mainstream ηγεσία σε μια ΕΕ που στρίβει όλο και δεξιότερα μάλλον υπεραισιοδοξεί. Γιατί οι έξω θα διαβάσουν το συνολικό μήνυμα που θα εκπέμπει το επόμενο κοινοβούλιο, πόσες δηλαδή θα είναι οι δυνάμεις της δραχμής. 
Έτσι, τόσο η βιασύνη της ΝΔ να προκαλέσει εκλογές κάνοντας φασαρία όσο και η επιμονή του Μεγάρου Μαξίμου στους τακτικισμούς ως υποκατάστατο της πολιτικής, διευκολύνουν τους σχεδιασμούς όλων εκείνων που θέλουν τη χώρα εκτός σκληρού πυρήνα ΕΕ, ίσως και εκτός πρώτου κόσμου, δεδομένου ότι δεν υπάρχει εδώ πολιτική και οικονομική ελίτ με την ικανότητα (αν όχι και τη βούληση) να διαχειριστεί τόσο δύσκολα πράγματα. 
Το πρόβλημα θα είναι ότι, όταν οι δείκτες του ρολογιού δείξουν μεσάνυχτα, ο Σόιμπλε μπορεί να μην είναι καθόλου μόνος στην υποστήριξη της ιδέας του για το σπάσιμο του ελληνικού κρίκου στην αλυσίδα της ευρωζώνης, γιατί έτσι κι αλλιώς θα συζητιέται μια νέα αρχιτεκτονική για το κοινό νόμισμα, γιατί η κόπωση των εταίρων θα είναι βαθιά, θα έχει εμπεδωθεί η αίσθηση ότι η χώρα μας είναι αμεταρρύθμιστη και απροσάρμοστη και θα έχει αναπτυχθεί δυναμική παραίτησης από την προσπάθεια για το ελληνικό ζήτημα.
Ακόμη χειρότερα, θα έχει ενισχυθεί στο εσωτερικό ο αντιευρωπαϊσμός, η κοινωνική εξουθένωση θα έχει εξελιχθεί σε εκνευρισμό και ένα εξαντλημένο και θυμωμένο πλήθος θα αναζητά μια οποιαδήποτε διέξοδο. Καλύτερα ένα φρικτό τέλος παρά μια φρίκη χωρίς τέλος, που λέει και το διαχρονικό μας σύνθημα. 
Αν έτσι έρθουν τα πράγματα, ο Σόιμπλε θα είναι ο άνθρωπός μας. Θα θέλει ό,τι θέλουμε κι εμείς, τον αποχωρισμό - και μετά θα δούμε. Για λίγο θα φαίνονται όλα καλύτερα. Ούτε μνημόνια, ούτε τρόικες, ούτε ζωή και θάνατος ανάλογα με το αν εκταμιεύεται ή παγώνει η δόση. Αργότερα, θα εισβάλει η πραγματικότητα. Και τότε θα είμαστε εμείς και ο Θεός.
Αν πράγματι δεν υπάρχει, θα έχουμε πρόβλημα. 

Πηγή :http://tvxs.gr

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Η απόφαση του ΣτΕ και τα παιδάκια

 Αποτέλεσμα εικόνας για γεροβασιλη στε

Μελετάω τις κινήσεις τους από την αρχή μέχρι την απόφαση του ΣτΕ. Απορώ πώς κατάφεραν, την χωρίς καμία αμφιβολία σωστή τους απόφαση να καθαρίσει επιτέλους το τοπίο των τηλεοπτικών αδειών,, να την καταστρέψουν με τόσες λανθασμένες κινήσεις

Ρέα Βιτάλη

 Είχε δηλώσει ο Ν. Παππάς στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, αναφερόμενος στην πιθανότητα, να θεωρηθεί αντισυνταγματικός ο νόμος του άρα και να επιβάλλεται να επιστραφούν τα χρήματα στους υπερθεματιστές «Για τις προκαταβολές να πάνε στα δικαστήρια». Αυτές είναι «ξήγες», που λένε και οι μάγκες. Αυτοί είναι οι κανόνες που επιφυλάσσουμε για τους «επενδυτές». Να έχουν να μας θυμούνται. Και την επομένη φορά να προσέχουν, ποιόν εμπιστεύονται.
Κι ήρθε η άτιμη, η κακιά η ώρα. Και κρίθηκε από το ΣτΕ ο νόμος Παππά, αντισυνταγματικός. Και βγήκε η Όλγα Γεροβασίλη… Αγνώριστη ως φωνή και έκφραση προσώπου. Και είπε, όσα είπε αλλά, θες ότι είμαι μάνα, σε ένα κυρίως σημείο μάτωσε η ψυχή μου. Στην αναφορά της στα παιδάκια.
Η απόφαση του ΣτΕ «στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών». Πω, πω συμφορά! Αραγε αυτά τα παιδάκια είναι ήδη στους παιδικούς σταθμούς; Αραγε τα έβαλαν «έναντι» μελλοντικών εισπράξεων από τηλεοπτικές άδειες; Και τι θα τους πούνε τώρα; Οι κακοί πλούσιοι θέλουν πίσω τα λεφτά τους, παιδί μου; Και τα μικρά παιδάκια θα αρχίσουν να κλαίνε και η γλυκιά δασκάλα τους θα τους χαϊδεύει τα κεφαλάκια και θα τα παρηγορεί «Σώπα, σώπα μωρό μου, η καλή μας κυβέρνηση, θα κάνει ότι μπορεί να κρατήσει τα λεφτά των πλούσιων, όσο μπορεί στα χέρια της» και τα παιδάκια θα ρωτάνε με τα αγνά τους τα ματάκια ανήσυχα «Καλά για φέτος κυρία αλλά του χρόνου; Θα έρθουμε στον σταθμό μας;». Και η καλή κυρία δεν θ΄απαντά αλλά ένα δάκρυ θα κυλάει στα μάγουλά της ενώ θα λέει «Δεν είναι τίποτα μικρά μου, ένα σκουπιδάκι μπήκε στα μάτια μου».
 Μελετάω τις κινήσεις τους από την αρχή μέχρι την απόφαση του ΣτΕ. Απορώ πώς κατάφεραν, την χωρίς καμία αμφιβολία σωστή τους απόφαση, να καθαρίσει επιτέλους το τοπίο των τηλεοπτικών αδειών, να την καταστρέψουν με τόσες λανθασμένες κινήσεις. Πόση αλαζονεία, πόσο κρυφτό με τις αληθινές προθέσεις, πόση υποτίμηση των πάντων, πόση κοντόφθαλμη στρατηγική! Ακούω αποσβολωμένη τις δηλώσεις της Όλγας Γεροβασίλη. Πραγματικά δεν ξέρω, σε ποιο συναίσθημα να στεριώσω το πρόσωπό μου στη φράση της «Η απόφαση του ΣτΕ στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών». Θα σας εξομολογηθώ τη σκέψη μου. Τίποτα θλιβερότερο από τον χαρτοπαίχτη όταν παίζει τα ρέστα του.

Πηγή : www.protagon.gr

Ο ορισμός της αντισυνταγματικότητας

 Αποτέλεσμα εικόνας για δικαστηριο
Από τον Χάρη Ζάβαλο


Το Συμβούλιο της Επικρατείας πριν λίγο, με ψήφους 14 προς 11, αποφάσισε ότι ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες είναι αντισυνταγματικός.
Και πράγματι είναι, αφού αρμόδιο για την αδειοδότηση των καναλιών είναι το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και όχι ο κάθε υπουργός που προσπαθεί να δικαιολογήσει την ύπαρξη του. Επί δυο έτη ασχολείται μόνο με αυτό το θέμα εκμεταλλευόμενος την βαθιά αντιπάθεια του κόσμου απέναντι στα καθεστωτικά μέσα, που τα μνημονιακά χρόνια αναλώθηκαν στο να κατηγορούν συλλήβδην τον ελληνικό λαό για όλες τις αστοχίες των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Άλλωστε το ΣτΕ είναι αρμόδιο να προστατεύει το Σύνταγμα. 
Έτσι όλα αυτά τα χρόνια βρήκε πολύ συνταγματικό να κόβονται συνέχεια οι επικουρικές συντάξεις.
Βρήκε συνταγματικό να ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν ο ορισμός της συνταγματικότητας.
Ολόκληρο το μνημόνιο (και τα 3), είναι κάθε λέξη του Συντάγματος, οπότε ούτε αυτά τα βρήκε αντισυνταγματικά.
Συνταγματικές και οι καταργήσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

“Σύνταγμα της Ελλάδας
‘Αρθρο 22: (Προστασία της εργασίας)

1. H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
2. Mε νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.”

Οι 1.500.000 άνεργοι για το ΣτΕ είναι αόρατοι.
Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάθε λέξη του Συντάγματος, έτσι και το ΣτΕ αφαιρεί ολόκληρες προτάσεις από αυτό.
Ακόμα καλύτερα οι αναδρομικές αυξήσεις δίνονται μόνο στους μισθούς τους όλα αυτά τα χρόνια.

Το Σύνταγμα είναι χρόνια τώρα ένα κουρέλι που το σκίζουν κάθε μέρα και ας φαντασιώνονταν κάποιοι ότι θα έσκιζαν μνημόνια έξω από την βουλή “και θα ‘ναι μέρα μεσημέρι”.
Οι αδειοδοτήσεις των καναλιών είναι μείζονος σημασία μόνο για τους καναλάρχες και τους αυλικούς τους και μόνο αυτοί συντηρούν στον αφρό της επικαιρότητας ένα μέσο που πια ενδιαφέρει ελάχιστους.
Ας σταματήσουν να προσπαθούν τσάμπα να πείσουν ότι καίγονται για την τήρηση του Συντάγματος και την δήθεν εκτροπή του πολιτεύματος.
Η επίφαση της δημοκρατίας που υπήρχε στη χώρα μας τελείωσε στο πρώτο “σώσιμο”. Άλλους τέτοιους σωτήρες και υπερασπιστές της συνταγματικότητας δεν θέλουμε, μας είναι περιττοί. 

Πηγή :  www.nostimonimar.gr

ΣτΕ: Αντισυνταγματικός ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες- Νέο νόμο φέρνει η κυβέρνηση

 Αποτέλεσμα εικόνας για στε
Αντισυνταγματικός κρίθηκε ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες, μετά την ολοκλήρωση της διάσκεψης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Νέο σχέδιο νόμου θα καταθέσει την Δευτέρα η κυβέρνηση, σύμφωνα με την κυβερνητική εκπρόσωπο, Όλγα Γεροβασίλη. 
 H πέμπτη διάσκεψη του ΣτΕ για την εξέταση του "νόμου Παππά" κατέληξε σε ψηφοφορία, όπου με ψήφους 11-14 κρίθηκε αντισυνταγματικός, σημειώνοντας πως προσκρούει στις επιταγές του άρθρου 15 του Συντάγματος που καθορίζει ως μόνο αρμόδιο όργανο για τη χορήγηση των τηλεοπτικών αδειών το ΕΣΡ. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, στην απόφαση δεν υπάρχουν αστερίσκοι, ούτε υποσημειώσεις.

Νέα νομοθετική πρωτοβουλία προανείγγειλε η κυβερνητική εκπρόσωπος, την οπόια η κυβέρνηση θα καταθέσει την Δευτέρα. "Η απόφαση του ΣτΕ στερεί 255 εκατ. ευρώ από τον προϋπολογισμό σε μια στιγμή που η χώρα τα χρειάζεται" σημείωσε η κα. Γεροβασίλη.

 Κατά το Αθηναϊκό Πρακτορείο, κατά την διάσκεψη διάρκειας 5,30 ωρών υπήρξαν έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των 25 αντιπροέδρων και συμβούλων Επικρατείας του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.

Πάντως, ο πρόεδρος του ΣτΕ, Νίκος Σακελλαρίου, απέφυγε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση εξερχόμενος του δικαστικού Μεγάρου, αρκούμενος να σημειώσει πως η διαδικασία είναι μυστική.

Από εδώ και πέρα η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει αν θα δεχτεί το αποτέλεσμα, ιδίως αν ισχύουν οι πληροφορίες ότι δεν υπάρχουν αστερίσκοι (νομική ευχέρεια διορθωτικών κινήσεων) ή θα προσπαθήσει να κηρύξει εκ νέου τον διαγωνισμό. Στην περίπτωση του Καραμανλή με τον «Βασικό μέτοχο» πάντως η κυβέρνηση παραιτήθηκε των προσπαθειών της και προσπάθησε να τα τα βρει με τους καναλάρχες (μάλλον επιτυχημένα).


Πηγή : www.thepressproject.gr

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

«Ανάβει φωτιές» ο Ρέντσι - Γιατί απειλεί με βέτο την ΕΕ

Αποτέλεσμα εικόνας για ρεντσι
«Η Ιταλία είναι έτοιμη να θέσει βέτο επί του προϋπολογισμού της Ένωσης αν οι ανατολικές χώρες δεν δεχθούν τους πρόσφυγες», ανέφερε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι. 
«Η κυβέρνηση του Μάριο Μόντι αποφάσισε ότι πρέπει να δίνουμε 20 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να παίρνουμε πίσω 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Αλλά αν η Ουγγαρία και η Σλοβακία παρεμβαίνουν με συστάσεις για τα οικονομικά μας, ενώ δεν μας βοηθούν σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες, κάτι δεν πάει καλά», πρόσθεσε ο κ. Ρέντσι, μιλώντας στο Rai Uno.
Σύμφωνα με τον Ιταλό πρωθυπουργό πρέπει να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για τη διαχείριση του μεταναστευτικού και του προσφυγικού.
«Τώρα είμαστε σε θέση να το διαχειριστούμε, έρχεται ο χειμώνας και οι συνθήκες της θάλασσας θα είναι απαγορευτικές. Έχουμε στην διάθεσή μας, όμως, μόνο έξι μήνες. Πρέπει να μπλοκάρουμε τα μεταναστευτικά ρεύματα εκεί που δημιουργούνται», πρόσθεσε ο Ιταλός πρωθυπουργός.
«Ή μπλοκάρουμε τα ρεύματα εντός του 2017, ή η Ιταλία δεν θα είναι σε θέση να αντέξει μια χρονιά σαν και αυτή που ζήσαμε», είπε επίσης o επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης.
Εξηγήσεις για τον ιταλικό προϋπολογισμό ζητά η Κομισιόν
Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, στην επιστολή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά εξηγήσεις σχετικά με τις δαπάνες για το προσφυγικό, όπως και για εκείνες που αφορούν την αντισεισμική θωράκιση της χώρας και την ανοικοδόμηση των περιοχών που έπληξε ο Εγκέλαδος της 24ης Αυγούστου.
Η κύρια διαφορά, ουσιαστικά, μπορεί να εντοπιστεί στο ότι η Ιταλία ζητά να φτάσει, η σχέση ελλείμματος - AΕΠ, το 2,3%, ενώ η Κομισιόν θα ήθελε να μην ξεπεράσει το 2,2%

Πηγή : www.matrix24.gr

Έρχεται η εξίσωση μισθών ανδρών και γυναικών -το έτος 2186...

 Έρχεται η εξίσωση μισθών ανδρών και γυναικών -το έτος 2186...
Πάρα πολύ αργά κλείνει η ψαλίδα στις απολαβές μεταξύ ανδρών και γυναικών ανά την υφήλιο, σύμφωνα με μελέτη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, το οποίο υπολογίζει πως αν η «σύγκλιση» συνεχιστεί με τέτοιους ρυθμούς, η εξίσωση θα χρειαστεί... 170 χρόνια.
Η μελέτη διαπιστώνει μάλιστα επιβράδυνση της τάσης τα τελευταία χρόνια -ενώ στην πρώτη «πεντάδα ισότητας» βρίσκονται μεν σκανδιναβικές χώρες αλλά και η Ρουάντα.

Στην ετήσια μελέτη του για τις τάσεις στην εξίσωση των δύο φύλων (αγγλικά), το Φόρουμ θεωρεί πλέον ότι θα χρειαστεί ακόμη περισσότερο από όσο υπολόγιζε πριν από τρία χρόνια για να εξαλειφθούν οι διαφορές στις χρηματικές απολαβές (το 2013, βάσει της τότε δυναμικής, πίστευε πως θα ερχόταν 53 χρόνια νωρίτερα από ό,τι πιστεύει σήμερα).

Κατά μέσο όρο ανά την υφήλιο, οι γυναίκες έβγαζαν κάτι παραπάνω από τα μισά από ό,τι άνδρες συνάδελφοί τους στις ίδιες θέσεις (κι αυτό, σημειώνει το Φόρουμ, ακόμη και με περισσότερες ώρες εργασίας). Η συμμετοχή στην αγορά εργασίας φτάνει στα δύο τρίτα της αντίστοιχης των ανδρών.

Μακροσκοπικά, οι μικρότερες διαφορές καταγράφονται σε χώρες υψηλού εισοδήματος, όμως αναλογικά οι χώρες χαμηλού εισοδήματος δεν παρουσίαζαν πολύ διαφορετική εικόνα από χώρες μεσαίου εισοδήματος.

Όσον αφορά τη γενικότερη εξίσωση ανδρών γυναικών σε όλο το φάσμα των κοινωνικών δραστηριοτήτων, η ετήσια μελέτη του φόρουμ χρησιμοποιεί τέσσερις επιμέρους υποδείκτες: Την οικονομική συμμετοχή και τις οικονομικές ευκαιρίες, την εκπαίδευση, την υγεία και την πρόσβαση στην πολιτική.

Συνδυάζοντας αυτούς τους τέσσερις υποδείκτες για να βγάλει το γενικό δείκτη ισότητας, το Φόρουμ κατατάσσει στην πρώτη θέση των χωρών (ξανά) την Ισλανδία, και ακολουθούν η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία και πέμπτη είναι... η Ρουάντα.

H Ελλάδα βρίσκεται στην 92η θέση μεταξύ 144 με γενικό δείκτη 68% (που είναι και ο γενικός μέσος όρος της μελέτης). Όσον αφορά την «οικονομική ισότητα» βρίσκεται στο 65% (με παγκόσμιο μέσο όρο το 59%), την εκπαίδευση στο 98% (παγκόσμιος μέσος όρος το 95%), την υγεία το 97% (παγκόσμιος μέσος όρος το 96%) αλλά την πολιτική στο 0,10% (με παγκόσμιο μέσο όρο το 23%).


Πηγή :  http://news.in.gr

Για την τιμή της Ευρώπης

Του Βασίλη Πάικου
Βασίλης Πάικος 
«Ευέλικτη αλληλεγγύη». Ναι, όπως το ακούτε. «Ευέλικτη αλληλεγγύη». Είναι ο καινούργιος όρος που εισέβαλε ορμητικός στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. «Ευέλικτη αλληλεγγύη». Που πάει να πει τι; Χαλαρή αλληλεγγύη; Αλληλεγγύη κατά περίπτωση; Αλληλεγγύη ala carte; Αλληλεγγύη υπό όρους; Αλληλεγγύη όπως την καταλαβαίνει ο καθένας;
Και να σκεφτεί κανείς πως η «αρχή της αλληλεγγύης», δηλαδή της αλληλοβοήθειας ανάμεσα στις χώρες-μέλη της ΕΕ, αποτελεί –από ιδρύσεως- θεμελιώδη, ανελαστική και αδιαπραγμάτευτη αρχή της Ένωσης. Ε λοιπόν φτάσαμε σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά, να την κοντύνουμε, να την μικρύνουμε και να την στενέψουμε . Να την προσαρμόσουμε στα μίζερα δεδομένα της εποχής μας. Και μόνη η εισαγωγή του όρου στα ευρωπαϊκά πράγματα, αποτελεί ντροπή. Ντροπή για την Ευρώπη, για τις σημερινές ηγεσίες της, για όλους μας. Ντροπή…
Ακόμη μεγαλύτερη ντροπή όταν αυτή η κουτσουρεμένη αλληλεγγύη αναφέρεται και αφορά στο προσφυγικό. Επί της υποχρέωσης δηλαδή των χωρών-μελών να βοηθά η μία την άλλη, να μοιράζεται τα βάρη, να μετέχει στο πρόβλημα και στην αντιμετώπισή του. Ένα πρόβλημα ευρωπαϊκό, έτσι κι αλλιώς.
Είναι γι αυτό που ο Αλέξης Τσίπρας είπε, προχθές στις Βρυξέλλες, πως η Ελλάδα σηκώνει το βάρος της Ευρώπης στο προσφυγικό. Στην πραγματικότητα είναι η Ελλάδα που σώζει την τιμή της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης όλο και πιο «μικρής» και πιο «λίγης» απέναντι στο μέγα πρόβλημα-πρόκληση, για τις δυνάμεις της, για τις αρχές της. Μιας Ευρώπης που όσο πάει μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε φρούριο. Σε φοβικό περίκλειστο φρούριο. Μιας, παρ’ όλ’ αυτά, «ανοχύρωτης» Ευρώπης. Και ναι, είναι ντροπή…
Και να σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν κάποιοι (ευρωπαίοι, αλλά κι εδώ δικοί μας, με πρώτη-πρώτη τη ΝΔ εννοείται) που αιτιώνται τη Χώρα μας ότι δεν κάνει και τόσο καλά αυτά που πρέπει, ή με τον τρόπο που πρέπει. Είτε επειδή επιχειρούν, έτσι, να κρυφτούν πίσω από τις δικές τους ευθύνες αλλά και τις δικές τους ενοχές, είτε εξ αιτίας καταφανούς πολιτικής τύφλωσης. Αιτιώνται τη Χώρα μας που παλεύει μόνη, με νύχια και με δόντια, εδώ κι ένα χρόνο, στη μέση μιας πρωτοφανούς, στις διαστάσεις της, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορεί το πρόβλημα. Ένα πρόβλημα –ογκόλιθο για τα μέτρα της, αλλά και για τα όποια μέτρα…

Ποιος δεν βλέπει τη «μεγάλη εικόνα»;

Ναι λοιπόν, θα έπρεπε να είναι ταχύτεροι οι ρυθμοί χορήγησης ασύλου. Ναι, θα έπρεπε να πραγματοποιείται ορθολογικότερα η αποσυμφόρηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Ναι, θα έπρεπε να έχουν εξασφαλιστεί παντού καλύτερες συνθήκες εγκατάστασης και φιλοξενίας των προσφύγων.
Όταν όμως η αποσυμφόρηση των νησιών σκοντάφτει σε προβλέψεις της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας. Όταν αντί των υπεσχημένων εκατοντάδων εμπειρογνωμόνων επί του ασύλου, αυτοί που έφτασαν εδώ σ’ εμάς, είναι δεν είναι καμιά τριανταριά.
Όταν η ανακατανομή στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αριθμεί μόλις 54 μετακινήσεις αντί των 66.000(!), τους οποίους προέβλεπε κεντρική ευρωπαϊκή οδηγία. Όταν η, επί του προσφυγικού, οικονομική βοήθεια έρχεται με το σταγονόμετρο, και όχι απ’ ευθείας στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης. Και όταν οι βόρειοι γείτονές μας («ευρωπαίοι» κάποιοι απ’ αυτούς) έχουν κλείσει με φράχτες τα σύνορά τους.
Τα ξέρουν βέβαια όλ’ αυτά εκείνοι που ζητούν τα ρέστα από την ελληνική Κυβέρνηση. Θα έπρεπε να τα ξέρουν, οφείλουν να τα ξέρουν. Κι ας κάνουν πως δεν τα ξέρουν. Και, πάντως, αρνούνται να δουν τη «μεγάλη εικόνα».
Τη μεγάλη εικόνα που δείχνει πως η Ελλάδα με τις δικές της δυνάμεις:
-Έσωσε τον κόσμο από τα νερά του Αιγαίου. Τον γλύτωσε από το θάνατο και τον περιέθαλψε.
-Εξασφαλίζει συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης σε όλους τους πρόσφυγες, και μάλιστα σε καθεστώς -αναγκαστικής- οιονεί μονιμότητας διαμονής στη Χώρα μας.
-Προχώρησε στην αποσυμφόρηση της Ειδομένης, αλλά και του Πειραιά και του Ελληνικού, δίχως ν’ ανοίξει μύτη. Με αποφυγή κάθε μορφής και έντασης βίας, παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις από διάφορες πλευρές.
-Ανοίγει σήμερα διόδους ελπίδας στα παιδιά προσφύγων και μεταναστών, στέλνοντάς τα στο σχολείο.

Είναι, ακριβώς, η «μεγάλη εικόνα». Που δείχνει πως η Ελλάδα της κρίσης, η Ελλάδα της ρημαγμένης οικονομίας και της καθημαγμένης κοινωνίας, η Ελλάδα με το ένα τρίτο του πληθυσμού της στα όρια της φτώχειας εξ’ αιτίας της εφτάχρονης μνημονιακής πραγματικότητας, υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει το προσφυγικό. Πρόβλημα του οποίου ο όγκος, οι διαστάσεις την ξεπερνούν. Κι όμως το κάνει. Και τα καταφέρνει.
Ναι λοιπόν, η Ελλάδα σηκώνει το βάρος της Ευρώπης. Ναι πράγματι, η Ελλάδα σώζει την τιμή της Ευρώπης…

Πηγή : www.athina984.gr

Ερωτηματικά από πολιτική και θεωρητική σκοπιά

Αποτέλεσμα εικόνας για ενεργειακο προτυπο
του Στάθη Λουκά

Διάβασα με προσοχή το κείμενο υποστήριξης, στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, του Υπουργού Ενέργειας Παν. Σκουρλέτη. Εκείνο που προκαλεί ερωτηματικά από πολιτική και θεωρητική σκοπιά είναι:
Πρώτον, ότι λείπει οποιαδήποτε αναφορά στην προσπάθεια του σημερινού υπουργού – σε αντίθεση με τον προκάτοχό του – να διανοίξει, έστω μέσα από αντιφάσεις, μια διαδρομή στην κατεύθυνση του «νέου ενεργειακού προτύπου», απαραίτητη προϋπόθεση για μια άλλη, και ποιοτική, ανάπτυξη.
Δεύτερον, δεν κάνει την παραμικρή νύξη στο ότι το μέχρι σήμερα επικρατούν ενεργειακό σύστημα παράγει αυξανόμενη περιβαλλοντική επιβάρυνση, με τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στο ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον, σε τέτοιο βαθμό που να μπλοκάρει ή να φρενάρει τις τωρινές παραγωγικές διαδικασίες σε όλον τον κόσμο.
Υποτιμώντας ίσως το γεγονός ότι και ένας από τους λόγους της κρίσης είναι και η μη βιωσιμότητα του πρότυπου ανάπτυξης που κυριαρχεί μέχρι και σήμερα.
Και, συμπτωματικά, τις ημέρες που η WMO (η Mετεωρολογική Υπηρεσία του ΟΗΕ) προέβαινε σε μία ανακοίνωση με μορφή συναγερμού: ότι η υπερθέρμανση του Πλανήτη δεν είναι πρόβλημα του μέλλοντος, αλλά του σήμερα. «Μπήκαμε σε μια νέα κλιματική εποχή», μια και η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ξεπέρασε, το 2015, το μοιραίο όριο των 400 p.m. (μέρη ανά εκατομμύριο). Πράγμα που είχε να συμβεί εδώ και 800 χιλιάδες χρόνια.


Πηγή : www.facebook.com/efstathios.loukas

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Ρέντσι: Δεν θα επιτρέψω σε Ευρωπαίους τεχνοκράτες να μου πουν τι να κάνω

 rentsi
Στο κείμενο κρατικού προϋπολογισμού που η χώρα του απέστειλε στις Βρυξέλλες και στην ανάγκη να ξεπερασθεί η πολιτική λιτότητας, επιδεικνύοντας, παράλληλα, ισχυρή αλληλεγγύη για το μεταναστευτικό, αναφέρθηκε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σε συνέντευξή του στο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο Tg5.  
 «Εγώ δεν θα επιτρέψω να μου πει, κάποιος Ευρωπαίος τεχνοκράτης ότι δεν μπορώ να θωρακίσω αντισεισμικά τα σχολεία, διότι υπάρχει κάποιος κανόνας ο οποίος σχετίζεται με τη σταθερότητα. Η σταθερότητα των παιδιών μας είναι πιο σημαντική, ιδίως σε μια χώρα σαν την Ιταλία, στην οποία σημειώθηκαν τρεις σεισμοί μέσα σε επτά χρόνια. Ο κρατικός προϋπολογισμός στο σημείο αυτό δεν αλλάζει. Υπάρχει, δε, και το θέμα της μετανάστευσης. Και από την Ευρώπη, στο θέμα αυτό, έχουν κάνει κάποια λάθη για τα οποία πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη», τόνισε ο Ρέντσι.
Αναφερόμενος, πάντα, στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης του μεταναστευτικού και του προσφυγικού και στην πολιτική της λιτότητας, ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός συμπλήρωσε:
«Αν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας θέλουν να ξοδεύει λιγότερα χρήματα η Ιταλία, για το μεταναστευτικό, ας αρχίσουν να κάνουν αυτό που υποσχέθηκαν αλλά ακόμη δεν έκαναν πράξη. Ας αρχίσουν να ανοίγουν τις πόρτες τους στους μετανάστες. Η Ιταλία, με απόφαση της κυβέρνησης Μόντι, δίνει κάθε χρόνο 20 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και σε αντάλλαγμα λαμβάνει μόνον 12. Εγώ κουράστηκα, αυτός ο μηχανισμός δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με τον τρόπο αυτό. Ζητώ, λοιπόν, ένα χέρι βοήθειας από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, από όλους τους Ιταλούς, ώστε να πάμε στην Ευρώπη και να πούμε: φτάνει με αυτό το σύστημα, τώρα υπάρχουν νέοι κανόνες και πρέπει να αλλάξουμε την πολιτική λιτότητας. Αλλά σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη προς όλους».

Πηγή :  www.matrix24.gr

Αυξήθηκαν οι τουρίστες αλλά μειώθηκαν τα έσοδα. Ποιοι ξόδεψαν λιγότερο

 TOURISTS GREECE
Αυξήθηκαν οι τουρίστες, μειώθηκαν όμως τα έσοδα το οκτάμηνο Ιανουαρίου - Αυγούστου.
Αυτό τουλάχιστον δείχνουν τα στοιχεία της Τραπέζας της Ελλάδος που ανακοινώθηκαν σήμερα.
Σύμφωνα με αυτά, ενώ αυξήθηκε οριακά ο αριθμός των τουριστών (κατά 1,8%) που επισκέφθηκε τη χώρα μας, οι εισπράξεις από τον τουρισμό μειώθηκα κατά 7,1% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Μόνον τον Αύγουστο οι ταξιδιωτικές εισπράξεις μειώθηκαν κατά 9,2% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2015.
Η μείωση των ταξιδιωτικών εισπράξεων στα 9,85 δισ. ευρω στο οκτάμηνο, οφείλεται τόσο στη μείωση κατά 4,4% των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 6.786 εκατ. ευρώ, όσο και στη μείωση κατά 15,4% των εισπράξεων από κατοίκους των λοιπών χωρών εκτός της ΕΕ-28, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 2.709 εκατ. ευρώ.
Αναλυτικότερα, οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών της ζώνης του ευρώ μειώθηκαν κατά 6,4% και διαμορφώθηκαν στα 4.191 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ μειώθηκαν κατά 1,0% και διαμορφώθηκαν στα 2.595 εκατ. ευρώ.
Ειδικότερα, οι εισπράξεις από τη Γερμανία μειώθηκαν κατά 8,4% και διαμορφώθηκαν στα 1.442 εκατ. ευρώ και οι εισπράξεις από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 24,3% και διαμορφώθηκαν στα 706 εκατ. ευρώ. Οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο διαμορφώθηκαν στα 1.386 εκατ. ευρώ, μειωμένες κατά 13,2%. Από τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ-28, μείωση κατά 2,1% παρουσίασαν οι εισπράξεις από τη Ρωσία, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 313 εκατ. ευρώ, όπως και οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ που μειώθηκαν κατά 24,0% και διαμορφώθηκαν στα 516 εκατ. ευρώ. Όσον αφορά στην εισερχόμενη τουριστική κίνηση αυτή διαμορφώθηκε στα 17,1 εκατομμύρια τουρίστες έναντι 16,7 δισ. ευρώ στο περυσινό οκτάμηνο.
Εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση
Η εισερχόμενη κίνηση τον Αύγουστο του 2016 διαμορφώθηκε στις 5.084 χιλ. ταξιδιώτες, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1,8% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2015. Ειδικότερα, οι αεροπορικές αφίξεις αυξήθηκαν κατά 4,4%, ενώ οι οδικές αφίξεις μειώθηκαν κατά 8,0%. Η εξέλιξη αυτή ήταν αποτέλεσμα της αύξησης των αφίξεων από τις χώρες της ΕΕ-28 κατά 20,8%, τη στιγμή που οι αφίξεις από τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ-28 μειώθηκαν κατά 29,6%.
Αναλυτικότερα, οι αφίξεις από τις χώρες της ζώνης του ευρώ διαμορφώθηκαν στις 2.182 χιλ. ταξιδιώτες, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 13,5%, και οι αφίξεις από τις χώρες της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ εμφάνισαν αύξηση κατά 32,4% (Αύγουστος 2016: 1.579 χιλ., Αύγουστος 2015: 1.193 χιλ.). Ειδικότερα, οι αφίξεις από τη Γερμανία αυξήθηκαν κατά 27,3% και διαμορφώθηκαν στις 684 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ αυτές από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 9,8% και διαμορφώθηκαν στις 348 χιλ. ταξιδιώτες. Οι αφίξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκαν κατά 13,9% και διαμορφώθηκαν στις 550 χιλ. ταξιδιώτες. Αναφορικά με τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ-28, μείωση κατά 1,5% εμφάνισαν οι αφίξεις από τη Ρωσία, οι οποίες διαμορφώθηκαν στις 114 χιλ. ταξιδιώτες, όπως και αυτές από τις ΗΠΑ που μειώθηκαν κατά 15,9% και διαμορφώθηκαν στις 108 χιλ. ταξιδιώτες.
Η εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2016 αυξήθηκε κατά 1,3% και διαμορφώθηκε στις 17.195 χιλ. ταξιδιώτες, έναντι 16.968 χιλ. ταξιδιωτών την αντίστοιχη περίοδο του 2015. Ειδικότερα, οι αεροπορικές αφίξεις αυξήθηκαν κατά 6,1%, ενώ οι οδικές αφίξεις μειώθηκαν κατά 9,5%. Κατά την επισκοπούμενη περίοδο, η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ΕΕ-28 διαμορφώθηκε στις 11.845 χιλ. ταξιδιώτες, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 11,2% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2015, ενώ οι αφίξεις από τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ-28 διαμορφώθηκαν στις 5.349 χιλ. ταξιδιώτες, μειωμένες κατά 15,3%. Οι αφίξεις από τις χώρες της ζώνης του ευρώ αυξήθηκαν κατά 8,4% και οι αφίξεις από τις χώρες της ΕΕ-28 εκτός της ζώνης του ευρώ αυξήθηκαν κατά 14,4%.
Ειδικότερα, οι αφίξεις από τη Γερμανία αυξήθηκαν κατά 10,6% και διαμορφώθηκαν στις 2.023 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ αυτές από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 11,2% και διαμορφώθηκαν στις 978 χιλ. ταξιδιώτες. Οι αφίξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκαν κατά 7,7% και διαμορφώθηκαν στις 1.929 χιλ. ταξιδιώτες. Τέλος, αναφορικά με τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ-28, οι αφίξεις από τη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 12,4% και διαμορφώθηκαν στις 395 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ αυτές από τις ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 5,3% και διαμορφώθηκαν στις 551 χιλ. ταξιδιώτες. 

Πηγή : www.huffingtonpost.gr