Φωτοβολταϊκά στα βοσκοτόπια των Αγράφων

Τάσος Σαραντής

Με περίεργες διαδικασίες-εξπρές αλλάζει η χρήση σε 3.000 στρέμματα γύρω από το χωριό Βαλαώρα της Ευρυτανίας, με καταστροφικές συνέπειες για την κτηνοτροφία της περιοχής ● Ξεσηκωμός των κατοίκων, που ετοιμάζονται να καταθέσουν ένσταση στο Δασαρχείο Καρπενησίου.

Σε έναν νέο ξεριζωμό θα πρέπει να οδηγηθούν οι κάτοικοι του χωριού Βαλαώρα, του μεγαλύτερου κτηνοτροφικού χωριού της Ευρυτανίας στα δυτικά Αγραφα, καθώς η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αδειοδότησε την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στη συγκεκριμένη περιοχή σε έκταση 3.000 στρεμμάτων. Αυτό συνεπάγεται τη δήμευση των βοσκοτόπων τους, 55 χρόνια αφότου έχασαν τη γη τους για τη δημιουργία της λίμνης Κρεμαστών.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν το Δασαρχείο Καρπενησίου απέστειλε στον Δήμο Αγράφων και στην τοπική κοινότητα Βαλαώρας Πράξη Χαρακτηρισμού 3.000 χιλιάδων στρεμμάτων για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στην περιοχή από την εταιρεία CENTAURUS ENERGY SOLUTION 1 IKE. Το εκπληκτικό είναι ότι η περιοχή αυτή στο σύνολό της είναι δηλωμένος βοσκότοπος από τους κτηνοτρόφους της Βαλαώρας στο Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ), το σύστημα αποτύπωσης και καταγραφής των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ή των παραγόμενων προϊόντων από αυτές - σύμφωνα με τις δηλώσεις αυτές παίρνουν τις επιδοτήσεις που δικαιούνται.
Αν τελικά αυτά τα 3.000 στρέμματα αλλάξουν χρήση και παραχωρηθούν για φωτοβολταϊκά, το μεγαλύτερο κτηνοτροφικό χωριό της Ευρυτανίας θα απομείνει χωρίς τουλάχιστον τα 2/3 των βοσκοτόπων του, καθώς για την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών ο χώρος περιφράσσεται με συρματοπλέγματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια ακριβώς περιοχή ζει για χιλιάδες χρόνια ένα ενδημικό είδος μικρόσωμης βραχυκερατικής αγελάδας προσαρμοσμένης απόλυτα στις συνθήκες του τόπου. Πρόκειται για προστατευμένο είδος, επιδοτούμενο, καταγραμμένο και πιστοποιημένο από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στην περιοχή ζουν ελεύθερα σε αγέλες και τα γνωστά περίφημα άλογα της Πίνδου, που μπορεί να τα επισκεφθεί και να τα δει κανείς από κοντά.
Η Βαλαώρα, μαζί με άλλα χωριά και οικισμούς που χάθηκαν για πάντα το 1965 με τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης Κρεμαστών στον Αχελώο, έχασε χιλιάδες στρέμματα γόνιμων χωραφιών στην κοιλάδα του Αχελώου, που «πνίγηκαν» στα νερά. Το επόμενο διάστημα ακολούθησαν τοπικοί σεισμοί και καταστροφές που συνόδευσαν τη δημιουργία της λίμνης και την άνοδο της στάθμης της, μέχρι την τελική σταθεροποίησή της, με ένα νέο κύμα εγκατάλειψης της περιοχής εξαιτίας της σεισμικής δραστηριότητας. Οσοι κάτοικοι έμειναν, χωρίς χωράφια πλέον, στράφηκαν στην κτηνοτροφία και από αυτήν κρατήθηκε το χωριό ζωντανό, χωρίς αγροτική παραγωγή.

«Δεν ξεχνάμε και φέρνουμε στη μνήμη μας την ολοκληρωτική καταστροφή της περιοχής και τον εκτοπισμό των κατοίκων των παραλίμνιων χωριών με την κατασκευή της λίμνης των Κρεμαστών. Μας ξύνουν πληγές και μας θυμίζουν την εσωτερική προσφυγιά που δημιούργησαν στην περιοχή μας. Ως εδώ και μη παρέκει. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να διώξουμε και άλλους νέους από τον τόπο μας. Δυστυχώς, στον βωμό του κέρδους οι ιδιώτες δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τη χρήση γης και άλλες παραμέτρους», αναφέρουν σε διαμαρτυρία τους οι κτηνοτρόφοι της Βαλαώρας.
Σήμερα στο χωριό κατοικούν περίπου 250 μόνιμοι κάτοικοι όλο τον χρόνο, καθώς το υψόμετρο είναι σχετικά χαμηλό (550-600 μέτρα). Οι ίδιοι φοβούνται ότι η παραχώρηση 3.000 στρεμμάτων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου-μαμούθ θα οδηγήσει σε ένα μοντέλο απόλυτα σταβλισμένης κτηνοτροφίας, που χάνει το συγκριτικό πλεονέκτημα των ιδιαίτερων γνωρισμάτων της βαλαωρίτικης γης, η οποία χαρακτηρίζεται από την ξηρότητα και το ασβεστολιθικό της έδαφος. Στοιχεία που δίνουν χαμηλές παραγωγές, αλλά μοναδική νοστιμιά στα παραγόμενα προϊόντα, από ζώα που βόσκουν στις φτωχές χορτολιβαδικές εκτάσεις της.
Επιπλέον, η σταβλισμένη κτηνοτροφία συνεπάγεται μεταφορά ζωοτροφών από μακρινές αποστάσεις, που επιβαρύνουν υπερβολικά το κόστος λειτουργίας των κτηνοτροφικών μονάδων, και οδηγεί σε αγορά αμφίβολης ποιότητας φτηνών ζωοτροφών, ιχθυάλευρων, βαμβακόπιτας και κατώτερης ποιότητας τριφυλλιού, έναντι των αντίστοιχων μονάδων στον κάμπο του Αγρινίου ή σε άλλες περιοχές, που έχουν δίπλα τους τόσο τις ζωοτροφές όσο και τα σφαγεία, με ανάλογη βέβαια αρνητική επίδραση και στα παραγόμενα προϊόντα.
Το ενδεχόμενο της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών προκάλεσε τον σύσσωμο ξεσηκωμό των κατοίκων, που πραγματοποίησαν λαϊκή συνέλευση και εξέλεξαν Επιτροπή Αγώνα για την υπεράσπιση των βοσκότοπων που συνδέονται πλέον με την ίδια την ύπαρξη του χωριού. Πρώτη τους κίνηση θα είναι η μαζική κατάθεση ενστάσεων κατά της απόφασης του Δασαρχείου Καρπενησίου, το οποίο επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο και απαράμιλλη βιασύνη να προχωρήσει στην πράξη χαρακτηρισμού της περιοχής στο αίτημα ενός ιδιώτη. Είναι ενδεικτικό ότι αν οποιοσδήποτε θελήσει να αγοράσει ένα κτήμα στην περιοχή, για να γίνουν συμβόλαια της αγοραπωλησίας απαιτείται πράξη χαρακτηρισμού για την έκδοση της οποίας απαιτούνται 6 μήνες έως 1 έτος περίπου.

Κακήν - κακώς

Η τελευταία αίτηση για τον χαρακτηρισμό της έκτασης κατατέθηκε στις 20 Ιανουαρίου, την ίδια μέρα ολοκληρώθηκε η έκθεση αυτοψίας από το Δασαρχείο και έπειτα από μόλις δύο μέρες εκδόθηκε και η πράξη χαρακτηρισμού. Η έκδοσή της έγινε από τον ίδιο δασάρχη που εξέδωσε πράξη χαρακτηρισμού σε εταιρεία για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στα Αγραφα, πριν ακόμα εγκριθεί η Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση που συνόδευε το έργο από την αρμόδια Διεύθυνση Βιοποικιλότητας του υπουργείου Περιβάλλοντος, όπως όριζε σχετική απόφαση του ΣτΕ (βλ. «Πραξικοπηματική» διευκόλυνση για τα αιολικά στα Αγραφα - «Εφ.Συν.», 2/1/2020).
Πάντως, συνολικότερα, στο όνομα της μετάβασης προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα Αγραφα και ολόκληρη η Ευρυτανία μετατρέπονται σε βιομηχανική περιοχή, αφού σε κάθε κορυφή σχεδιάζεται η τοποθέτηση ανεμογεννητριών (συνολικά, περισσότερων από 600), σε κάθε ρέμα και ποτάμι υδροηλεκτρικών και σε κάθε ίσιωμα φωτοβολταϊκών. Με όλες αυτές τις σαρωτικές επεμβάσεις, το μοναδικό ευρυτανικό τοπίο αργά και σταθερά θα αλλοιώνεται και θα υπονομεύεται, ενώ η παραδοσιακή κτηνοτροφία και η προοπτική του εναλλακτικού τουρισμού δεν θα υφίστανται ως μια ελπιδοφόρα προοπτική για τον τόπο.

Πηγή : www.efsyn.gr

Φοιτητικά δάνεια: Η "βόμβα" χρέους των 1,6 τρισ. που τρομάζει τις ΗΠΑ

Η φούσκα των στεγαστικών δανείων απείλησε την παγκόσμια οικονομία με κατάρρευση το 2008. Τα φοιτητικά δάνεια μπορεί να γίνουν ο οικονομικός εφιάλτης του 2020.

Νίκος Γιαννόπουλος 

Για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ακούγεται τουλάχιστον απίστευτο, ίσως και εξοργιστικό. Ολα τα αμερικανικά ΜΜΕ φιλοξένησαν στις αρχές του έτους την είδηση ότι το χρέος των Αμερικανών σε σπουδαστικά δάνεια ανέρχεται πλέον σε 1,56 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ναι, καλά διαβάσατε.
Τόσα χρωστούν οι Αμερικανοί στις τράπεζες και στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τις δανειοδοτήσεις που εξασφάλισαν για να σπουδάσουν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους στα αμερικανικά κολέγια (δημόσια, μη κερδοσκοπικά και κερδοσκοπικά). Αποτελεί το χρέος αυτό μία βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας της πιο ισχυρής χώρας του πλανήτη; Δεν υπάρχει αμφιβολία. Πέρα από αυτό όμως, συνιστά και ένα πρώτου μεγέθους κοινωνικό πρόβλημα το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση προσποιείται ότι ούτε καν υπάρχει.
Αλλωστε τα μέτρα που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Ντόναλντ Τραμπ κατά το προσχέδιο του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού του 2021 πιθανότατα θα επιδεινώσουν την ήδη ζοφερή υπάρχουσα κατάσταση.Μελετώντας, παράλληλα, το πρόβλημα, γίνεται σαφές ότι στις ΗΠΑ του 2020 τα πάντα έχουν τιμή, τα πάντα πληρώνονται και τίποτα μα τίποτα δεν δίνεται δωρεάν. Και ίσως αυτό να δίνει μία πρώτη εξήγηση γιατί η προεκλογική καμπάνια του σοσιαλιστή Μπέρνι Σάντερς πηγαίνει τόσο μα τόσο καλά. Κολέγιο:
Το πρώτο μέρος του αμερικανικού ονείρου που στοιχίζει πολύ
Τα παιδιά της μεσαίας και φυσικά της ανώτερης τάξης των ΗΠΑ έχουν ως όνειρο να φοιτήσουν σε ένα από τα κολέγια της χώρας και να αποκτήσουν ένα πτυχίο που θα τα βοηθήσει να σταδιοδρομήσουν σε μία αγορά εργασίας που γίνεται ολοένα και πιο άγρια. Αν πραγματικά κάποιος θέλει να αποκτήσει μία δουλειά η οποία πληρώνει από 35.000 δολάρια και πάνω στις ΗΠΑ οφείλει να αποκτήσει πτυχίο, παραπάνω από τους μισούς εργοδότες το αξιώνουν ως την ελάχιστη προϋπόθεση για την πρόσληψη.
Αυτό το όνειρο όμως στοιχίζει γιατί η τριτοβάθμια εκπαίδευση στις Ηνωμένες Πολιτείες πληρώνεται και μάλιστα αδρά. Σε οποιοδήποτε κολέγιο, ακόμα και στα δημόσια. Με δεδομένο ότι ένας φοιτητής στα τέσσερα ή πέντε χρόνια της φοίτησής του θα χρειαστεί ένα φιξ ποσό, οι ίδιοι ή οικογένειές τους καταφεύγουν στη λύση του δανεισμού. Και αυτό γίνεται γιατί ελάχιστοι μπορούν να διαθέσουν τα απαιτούμενα ποσά από προηγούμενες αποταμιεύσεις τους (η αποταμίευση δεν αποτελεί ατού των Αμερικανών έτσι και αλλιώς).
Τα στατιστικά στοιχεία για το δανεισμό δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Το συνολικό χρέος ανέρχεται στα 1,56 τρισεκατομμύρια δολάρια και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ιδιωτικό χρέος των ΗΠΑ πίσω από αυτό που αφορά τα στεγαστικά δάνεια (και προκάλεσε την τεράστια οικονομική κρίση του 2008). 

Διαβάστε περισσότερα με ένα κλικ ΕΔΩ 

Πηγή : www.news247.gr

 

Πλωτός φράχτης: Ιδεοληπτική ανοησία ή απάτη;

Εχουν περάσει ακριβώς 2.500 χρόνια από την τελευταία φορά που κάποιος πίστεψε ότι θα τιθασεύσει τη θάλασσα, πριν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φαντασιωθεί ότι θα κλείσει με φράχτες το Αιγαίο Πέλαγος, προκαλώντας τόσο την κατακραυγή όσο και το χλευασμό για το σχέδιό της.
Μετά τον Ξέρξη, που μαστίγωνε και αλυσόδενε τη θάλασσα στον Ελλήσποντο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκίνησε  την προμήθεια ενός υδάτινου φράχτη που θα αποκλείσει τα προσφυγικά ρεύματα από τα νησιά του Αιγαίου! Μάλιστα, προχώρησε ήδη και ολοκλήρωσε τον διαγωνισμό (με άγνωστη ακόμη την ανάδοχο εταιρεία), που σύμφωνα με τη σχετική προκήρυξη-εξπρές, θα κοστίσει μισό εκατομμύριο ευρώ! Όπως ανέδειξε το Τvxs, δημιουργώντας και τον σχετικό χάρτη, το μήκους 2,7 χιλιομέτρων «φράγμα» δεν είναι παρά μια «σταγόνα στον ωκεανό», συγκρινόμενο με το μέγεθος μόνο της Λέσβου.
Οποιοσδήποτε σώφρων πολίτης μπορεί να αντιληφθεί ότι θα ήταν αδύνατο να αποκλειστεί ένα νησί, μια περιοχή ή, πολύ περισσότερο, όλο το Αιγαίο. Θα απαιτούνταν απίστευτα ποσά για ένα «φράγμα» που θα μπορούσε κάποιος με μεγάλη ευκολία, να παραβιάσει ή να παρακάμψει. Σε μια χώρα μάλιστα που ούτε τον ποταμό Έβρο, ένα απολύτως περιορισμένο φυσικό σύνορο, δεν μπορεί να αστυνομεύσει και να περιφρουρήσει για πολύ προφανείς λόγους. Πόσο μάλλον το απέραντο Αιγαίο!
Το ζήτημα βέβαια ήδη προκαλεί την αντίδραση της Κομισιόν καθώς αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία και στη στοιχειώδη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καθώς η παρωδία αυτή δοκιμάζει την κοινή λογική, δύο εξηγήσεις μπορεί να υπάρχουν: Η πρώτη είναι πως κάποιοι, προφανώς χωρίς κανένα σχεδιασμό και λογική, ορμώμενοι από απίστευτες ιδεοληψίες, βρήκαν «έξυπνο» το βλακώδες σχέδιο ανακοπής των προσφυγικών ροών με πλωτά φράγματα. Το μόνο που θα μπορούσαν να καταφέρουν είναι να οδηγήσουν σε περισσότερους νεκρούς, αν και όπως έχουν αποδείξει στελέχη της ΝΔ και φιλικά ΜΜΕ αυτό δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα. Σε άλλη περίπτωση, βλέποντας κάποιος το υπέρογκο κόστος και τις συνοπτικές διαδικασίες «κατεπείγοντος» του διαγωνισμού μπορεί να κρίνει ότι πρόκειται για σημαντική οικονομική απάτη. Δεν αποκλείεται να συμβαίνουν και τα δύο: Δηλαδή και ιδεοληπτική ανοησία και απάτη.
 Σε κάθε περίπτωση, η ακατανόητη αυτή σύλληψη της κυβέρνησης έχει κάνει τη χώρα περίγελο καθώς αντί να δαπανήσει πόρους για την υποδοχή και τη φιλοξενία προσφύγων ώστε να αποσυμφορήσει τις υποδομές της, προσπαθεί να επεκτείνει τις λογικές της Ευρώπης-Φράχτη στα θαλάσσια σύνορά της. Είναι ακριβώς αυτές οι αντιλήψεις που οδήγησαν σε μια καταστροφική διαχείριση του προσφυγικού και ενίσχυσαν την ακροδεξιά σε όλη την Ευρώπη.

Πηγή : https://tvxs.gr