ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - Χρειαζόμαστε ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης στην Ευρώπη και στον κόσμο

 Χρειαζόμαστε ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης στην Ευρώπη και στον κόσμο

 Στις 26 Μαίου 2019 έχουμε Ευρωεκλογές, αλλά αντί συζητήσεων για την Ευρώπη, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και  την προοπτική της ΕΕ σ’ έναν κόσμο τόσο πολύπλοκο και σε μια εποχή τόσο ταραγμένη, κυριαρχούν οι «κοκορομαχίες» μεταξύ των 2 πολιτικών αρχηγών με στοίχημα ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα, που θα αποστομώσει – έστω και για λίγο – τον αντίπαλο.
Εμείς, στην ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, παρ’ ότι για καθαρά αντικειμενικούς λόγους και πέρα από τις προθέσεις μας δεν συμμετέχουμε σ’ αυτές τις Ευρωεκλογές, έχουμε διατυπώσει θέσεις για την ΕΕ και την Ευρώπη.
Η δημοκρατία ως διαχρονική και σταθερή αξία παραμένει ζητούμενο στην ΕΕ με το δημοκρατικό έλλειμμα να χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές της χάραξης πολιτικών.
Θεωρούμε, ότι είναι απαραίτητη η πολιτική ενοποίηση της ΕΕ με επαναδιατύπωση των θεσμικών κειμένων και ανασυγκρότηση των ίδιων των θεσμών, ώστε να αντιστοιχούν στη σημερινή παγκόσμια πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ενωμένη Ευρώπη και όχι στα έθνη κράτη.
Θα υποστηρίξουμε κάθε μέτρο που θα μειώνει την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού όπου όλο και περισσότερες παραδοσιακές λειτουργίες του κράτους παραχωρούνται σε εταιρείες, με ορατό πλέον τον κίνδυνο οι μεγάλες πολυεθνικές να ασκούν άμεσα πολιτική. Οι Διατλαντικές Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου πρέπει να περιοριστούν σε αυστηρά εμπορικά ζητήματα, όπως η κανονιστική ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου και όχι να υποκαθιστούν την πολιτική.
Η Ευρώπη, ως ήπειρος, ανέπτυξε συστήματα δημοκρατίας, δικαιοσύνης, περιβαλλοντικής προστασίας και προστασίας των πολιτών, τα οποία δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο ακόμη και σήμερα. Αυτό το αξιακό σύστημα έχει τραυματιστεί και αυτό είναι που πρέπει να επανασυστήσουμε.
Γι’ αυτό προτείνουμε:

• Πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, ώστε να έχει νόημα το κοινό νόμισμα
• Κοινή Εξωτερική πολιτική και Κοινή Πολιτική Άμυνας
• Κοινή Ενεργειακή Πολιτική
• Παροχή νομοθετικής αρμοδιότητας στο ευρωκοινοβούλιο
• Κοινό καθεστώς εξυγίανσης για όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ε.Ε. , με την άμεση λειτουργία του ανενεργούς Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης

Γραφείο Τύπου
ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Νίκη από την πρώτη Κυριακή

Σε μια πραγματικά μεγαλειώδη συγκέντρωση, που έγινε στο εκλογικό κέντρο του συνδυασμού "ΑλλάΖΟΥΜΕ την ΠΟΛΗ", την Παρασκευή 24-5-2019, η Μαρία Ανδρούτσου απευθύνθηκε στο κοινό με λόγο σαφή και περιεκτικό, απολογιστικό και προγραμματικό, πολιτικό και αυτοδιοικητικό, αφήνοντας για άλλη μια φορά άριστες εντυπώσεις και δίνοντας στο κόσμο την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος που έχουν απέναντί τους γνωρίζει βαθιά τα θέματα του Αγίου Δημητρίου, έχει το όραμα, το σχέδιο και πάνω απ' όλα τη διάθεση να συνεχίσει την προσπάθεια και να κρατήσει σταθερή την αναπτυξιακή πορεία που έχει χαραχθεί για την πόλη του Αγίου Δημητρίου τα τελευταία χρόνια.

Στο κλείσιμο της ομιλίας της, η Δήμαρχος κάλεσε στο βήμα όλες και όλους τους υποψήφιους Δημοτικούς Συμβούλους, τονίζοντας με έμφαση ότι η συλλογική προσπάθεια αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για την επιτυχία των στόχων του συνδυασμού.

Ο όγκος, το κλίμα και ο παλμός της συγκέντρωσης αποτύπωσαν δυνατά την αίσθηση ότι η νίκη του συνδυασμού "ΑλλάΖΟΥΜΕ την ΠΟΛΗ", θα είναι μεγάλη και θα είναι νίκη από την πρώτη Κυριακή!

Τελικοί για να τους θυμόμαστε

Το 1988 παρακολούθησαν τον τελικό Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού 73.375 οπαδοί των δύο ομάδων χωρίς "νεκρές ζώνες".Το 1993 σε τελικό αιωνίων εμφανίστηκαν οι πρώτες. Έκτοτε έγιναν... θεσμός. Δείτε τους 5 τελικούς με τα περισσότερα εισιτήρια που δε θα ξαναζήσουμε ποτέ.

Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή όπως μάθαμε από μικροί να ακούμε κι όσοι είμαστε πάνω από 30 ετών το ζήσαμε και ως τέτοια. Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια περισσότερο το παρομοιάζεις ως πόλεμο πάρα ως γιορτή. Σίγουρα και παλιότερα θα πουν κάποιοι γίνονταν έκτροπα, αλλά επιτρέψτε μου να πω, πως ήταν στα όρια του ανεκτού.
Από ένα σημείο και μετά το πράγα ξέφυγε. Έγινε ανεξέλγκτο. Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον δεν γίνεται να διοργανώσουμε τελικό με τους φιλάθλους δύο εκ των θεωρητικά μεγάλων ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου με φιλάθλους και των δύο στο γήπεδο.
Ετοιμαζόμαστε για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια να δούμε έναν τελικό "έκτρωμα", έναν τελικό για λίγους. Κι αυτό διότι κάθε χρόνο, σε κάθε τελικό, έχουμε θλιβερά επεισόδια και μόνο από τύχη δεν έχουμε θρηνήσει θύματα.

Φανταστείτε λοιπόν ένα ιδεατό περιβάλλον τελικού, με γεμάτο Ολυμπιακό Στάδιο και φιλάθλους και των δύο ομάδων και μάλιστα χωρίς "νεκρές ζώνες". Δε μοιάζει ουτοπικό; Κι όμως αν ανατρέξουμε πίσω στο χρόνο αυτή ήταν η ελληνική πραγματικότητα ακόμα και σε τελικούς κυπέλλου Ελλάδος. Ακόμα και με φιλάθλους Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού.

Πάμε να θυμηθούμε τους πέντε τελικούς που έκοψαν τα περισσότερα εισιτήρια όλων των εποχών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τελικοί που έγιναν ακόμα παλιότερα στη Λεωφόρο, στο Καραϊσκάκη, στο Καυτανζόγλειο δεν είχαν τη δική τους ξεχωριστή σημασία με τους φιλάθλους και των δύο ομάδων να συνωστίζονται δίπλα δίπλα αδημονώντας για τη νίκη της ομάδας τους.

ΤΟΠ 5
Οι πρώτες "νεκρές" ζώνες
Θεατές: 64532
12 Μαΐου 1993 (ΟΑΚΑ)
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: 1-0 (13' Βαζέχα)

Είναι το παιχνίδι στο οποίο για πρώτη φορά εμφανίστηκαν οι "νεκρές ζώνες" σε έναν τελικό κυπέλλου Ελλάδος. Μη φανταστείτε ότι τα άδεια καθίσματα ήταν περισσότερα. Οι δύο ομάδες είχαν μοιραστεί από 30.000 εισιτήρια. Αριθμός αδιανόητος σήμερα. Δύο θύρες ήταν άδειες στα πάνω διαζώματα και άλλες δύο στα κάτω. 

Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκολύ έπαιρναν όλες τις θύρες που είχαν πρόσβαση από τη Λεωφόρο Κηφισίας, ενώ εκείνοι του Ολυμπιακού τις θύρες που ήταν κοντά στο Σταθμό Ειρήνη του Ηλεκτρικού.

Πρέπει να τονίσουμε πως στο συγκεκριμένο τελικό υπήρξε ανταλλαγή καπνογόνων και ρίψη αντικειμένων, ενώ οι απογοητευμένοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μετά το τέλος του αγώνα άναψαν κάποιες φωτιές σε ορισμένα σημεία της εξέδρας που είχαν καταλάβει και έσπασαν καθίσματα. Επεισόδια είχαν γίνει και στην Λεωφόρο Κηφισίας με μεμονωμένους οπαδούς του Ολυμπιακού που μετέαβαιναν στο ΟΑΚΑ από περιοχές των βορείων προαστίων.

Έκτοτε ποτέ, κανένα γήπεδο δε γέμισε ασφυκτικά από φιλάθλους που ήθελαν να δουν το μεγαλύτερο ματς μιας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Ίσως το συγκεκριμένο ματς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η αρχή του κακού. Οι "νεκρές ζώνες" καθιερώθηκαν από τότε, το ΟΑΚΑ δεν ακούμπησε ποτέ ξανά τον αριθμό των 70.000 θεατών και το ποδόσφαιρο μας αντί να κάνει βήματα μπροστά, έκανε μόνο βήματα πίσω.

ΤΟΠ 4
Θεατές:72899
Και διηγώντας τα να κλαις
29 Ιουνίου 1983 (ΟΑΚΑ)
ΑΕΚ-ΠΑΟΚ: 2-0 (27' Μαύρος, 80' Βλάχος)

Το ΟΑΚΑ είχε μπει στη ζωή μας και άνοιγε τις πύλες του για τον πρώτο τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Αυτός ήταν και ο πρώτος αγώνας ανάμεσα σε ελληνικές ομάδες που θα φιλοξενούσε το μεγαλοπρεπές και νεότευκτο Στάδιο "Σπύρος Λούης".

Σε μια γιορτή με 72.899 καλεσμένους (στην πλεοιψηφία τους οπαδοί της ΑΕΚ πάντως), αλλά χωρίς "νεκρές ζώνες", κιτρινόμαυροι και μελανόλευκοι οπαδοί παρακολούθησαν μαζί τον τελικό.

Πριν την έναρξη της αναμέτρησης είναι αλήθεια πως δημιουργήθηκαν αρκετές εστίες επεισοδίων μέσα στις εξέδρες ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων, με σπασμένα καθίσματα, ωστόσο τα πράγματα ηρέμησαν τόσο με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων φιλάθλων, όσο και με την απαίτηση των Βλάχου και Κούδα διά μικροφώνου για να ξεκινήσει ο τελικός.

Πάντως δεν είχαμε μαχαιρώματα, δακρυγόνα και χειρότερα περιστατικά... Κι όλα αυτά ενώ ο ΠΑΟΚ είχε εκφράσει έντονα παράπονα, και μέσω των παικτών του, για τη διαιτησία καθώς του ακυρώθηκε γκολ στο 1-0 της ΑΕΚ, ενώ διαμαρτυρήθηκαν έντονα και σε άλλες περιπτώσεις. Έχει κι αυτό τη σημειολογία του.

ΤΟΠ 3
Για πρώτη φορά τόσοι "αιώνιοι" μαζί
Θεατές: 72948
28 Μαΐου 1986
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: 4-0 (24' Βλάχος, 52' Δημόπουλος, 57', 72' Σαραβάκος)

Οι "αιώνιοι" αντίπαλοι βρίσκονταν αντιμέτωποι στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος μετά από έντεκα χρόνια. Για πρώτη φορά ο πιο κλασικός τελικός του ελληνικού κυπέλλου θα διεξαγόταν στον Ολυμπιακό Στάδιο. Έτσι, οι διοίκησεις των δύο ομάδων πήραν από την ΕΠΟ όλα τα εισιτήρια που δικαιούνταν και τα διέθεσαν επίσης όλα.

Για πρώτη φορά θα βρίσκονταν τόσοι πολλοί οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού σε ένα γήπεδο. Για την ακρίβεια 72.948 πράσινοι και ερυθρόλευκοι γέμισαν το Ολυμπιακό Στάδιο το οποίο ζούσε τη μεγαλύτερη του στιγμή.

Χωρίς καθόλου "νεκρές ζώνες" οι οπαδοί των δύο ομάφων δίπλα-δίπλα και δεν έγινε το παραμικρό. Τίποτα που να σημειώθηκε ή να αμαύρωσε τον 44ο τελικό κυπέλλου Ελλάδος. Και προσέξτε, ο Παναθηναϊκός διέσυρε τον Ολυμπιακό με το βαρύ για τελικό 4-0.

ΤΟΠ 2
Ο τελικός του αιώνα
Θεατές: 73375
8 Μαΐου 1988
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: 2-2 (4-3 πεν.)
(31' Σαραβάκος (πεν.), 102' Δημόπουλος - 59' Φούνες (πεν.), 98' Φούνες (πεν.))

Τί θα λέγατε αν σας έλεγαν πως έχει διεξαχθεί στη χώρα μας τελικός κυπέλλου Ελλάδος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό στον οποίο:

- Ο νικητής εξασφάλιζε ευρωπαϊκό εισιτήριο, ο χαμένος τίποτα γιατί και οι δύο στο πρωτάθλημα απέτυχαν παταγωδώς.
- Ο Κοσκωτάς έχει κάνει την εμφάνιση του στα ποδοσφαιρκά δρώμενα μερικούς μήνες νωρίτερα και θέλει τον Σαραβάκο στον Ολυμπιακό.
- Ο Βαρδινογιάννης αναγάγει σε ζήτημα τιμής και "πόλεμο" τον τελικό με τους ερυθρόλευκους.
- Έχουν προηγηθεί φήμες δωροδοκίας στον προημιτελικό ΑΕΚ-Ολυμπιακού.
- Νέες φήμες για δωροδοκία του Σαργκάνη από τον Κοσκωτά, με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού να σκοράρει στα πέναλτι και να αποκρούει το τελευταίο του Φούνες.
- Έχουν δοθεί τρία πέναλτι, ένα για τον Παναθηναϊκό και δύο για τον Ολυμπιακό.
- Έχει αποβληθεί παίκτης του Παναθηναϊκού.
- Το ματς κρίθηκε με νίκη των πράσινων στα πέναλτι με σκορ 4-3.
- Το παρακολούθησαν μαζί 73375 Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί. Η αλήθεια είναι πως εκείνη τη μέρα στο Στάδιο ίσως βρέθηκαν περισσότεροι από 80.000 φίλαθλοι καθώς κενό δεν υπήρχε ούτε στις σκάλες.
- Και δεν άνοιξε μύτη... Στον τελικό του αιώνα.

Προφανώς θα λέγατε πως πρόκειται για ένα ωραίο ποδοσφαιρικό παραμύθι στη χώρα μας που όλοι θα θέλαμε να ζήσουμε. Ή πολύ απλά, αυτό συνέβη πριν από 31 χρόνια και ναι, δε θρηνήσμε θύματα. Δεν έγινε το παραμικρό.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τα εναρκτήρια πλάνα (μέχρι το 1,20''). Θα καταλάβετε πραγματικά τί συνέβαινε στο ποδόσφαιρό μας πριν από 31 χρόνια και πως το καταντήσαμε σήμερα.

Είναι το παιχνίδι στο οποίο συνυπήρξαν τόσοι πολλοί Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Ποτέ ξανά από τότε δεν υπήρξε τελικός κυπέλλου με τον αριθμό 7 πρώτο νούμερο στον πενταψήφιο αριθμό θεατών. Φτάσαμε στο σήμερα όπου ο αριθμός ανθρώπων που θα παρακολουθήσει το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό παιχνίδι της χρονιά είναι τριψήφιος.

ΤΟΠ 1
Το ρεκόρ
Θεατές: 73829
6 Ιουνίου 1984
Παναθηναϊκός-Λάρισα: 2-0 (18' Δημόπουλος, 39' Αντωνίου)

Ο τελικός με τα περισσότερα ποτέ εισιτήρια διεξήχθη φυσικά στο Ολυμπιακό Στάδιο ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τη Λάρισα με τους πράσινους να επικρατούν με 2-0. Στις θέσεις τους 73829 φίλαθλοι οι οποίοι δημιούργησαν μια φανταστική ατμόσφαιρα χωρίς το παραμικρό. 
Στην περίπτωση αυτή φυσικά δεν υπήρχε και η μεγάλη αντιπαλότητα των δύο φιναλίστ, αλλά ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμα και σήμερα οι "νεκρές ζώνες" θα ήταν δεδομένες. 


Πηγή : www.novasports.gr

Οι 12 πιο ανταγωνιστικές κατηγορίες προϊόντων για τις ελληνικές εξαγωγές

Τρόφιμα και ποτά, ορυκτά και μέταλλα κατέχουν εξέχουσα θέση στη λίστα των 12 «best of» των εξαγωγών. Αυτό προκύπτει από έρευνα της ΕΥ για το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ) με θέμα: «Η μεγέθυνση των ελληνικών επιχειρήσεων θα συμβάλει σημαντικά στην περαιτέρω ενίσχυση των εξαγωγών».

Όπως σημειώνεται στην έρευνα, «από την χαρτογράφηση των ελληνικών εξαγωγών είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει πλεονέκτημα στην εξαγωγή κατά βάση προϊόντων του πρωτογενούς τομέα παραγωγής, υστερώντας στις εξαγωγές προϊόντων εντάσεως τεχνολογίας».

 1. Ψάρια και οστρακοειδή

Η αξία των ελληνικών εξαγωγών σε ψάρια το 2017 ανήλθε σε 660 εκατ. ευρώ, κατέχοντας το 0,63% των παγκόσμιων εξαγωγών. Η Ιταλία είναι ο κυριότερος προορισμός των ελληνικών ψαριών, με 38,49% των εξαγωγών να καταλήγουν εκεί. Οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης και της ιβηρικής χερσονήσου αποτελούν τους κύριους ανταγωνιστές της Ελλάδας στα ψάρια. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μπορεί να ενισχυθεί περαιτέρω με επενδύσεις που θα στοχεύουν στην αύξηση της παραγωγής και βελτίωση της τυποποίησης των προϊόντων.
2. Φρούτα και καρποί
Η αξία των εξαγωγών σε φρούτα και καρπούς το 2017 ανήλθε σε 848 εκατ. ευρώ.
Η Ελλάδα είναι μια οικονομία που παραδοσιακά στηρίζεται στον πρωτογενή τομέα παραγωγής και, συνεπώς, στην κατηγορία αυτή υπάρχουν πολλά προϊόντα που έχουν καλές εξαγωγικές επιδόσεις.
Κατέχουν το 0,80% των παγκόσμιων εξαγωγών.
Οι κυριότεροι προορισμοί των ελληνικών εξαγωγών είναι η Γερμανία, η Ρουμανία, η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Βουλγαρία.
Σημαντικότεροι ανταγωνιστές είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Ισπανία.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να στραφούν προς την εξυπηρέτηση εξειδικευμένων αγορών (niche markets) του κλάδου.
3. Ρητίνες φυτών και φυτικά εκχυλίσματα
Κατέχουν το 0,22% των παγκόσμιων εξαγωγών, με αξία 13 εκατ. ευρώ για το 2017.
Οι κυριότεροι προορισμοί των ελληνικών εξαγωγών είναι οι ΗΠΑ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία, η Γερμανία και η Τουρκία.
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν αναλογικά περισσότερο από τις παγκόσμιες και αύξησαν το μερίδιο αγοράς τους και το συγκριτικό τους πλεονέκτημα.
4. Λίπη και λάδια ζωικής και φυτικής παραγωγής
Η αξία των εξαγωγών για το 2017 σε λίπη και λάδια ήταν 594 εκατ. ευρώ και καλύπτει το 0,68% των παγκόσμιων εξαγωγών.
Είναι μία από τις πιο ανταγωνιστικές κατηγορίες για την Ελλάδα.
Ο κυριότερος προορισμός είναι η Ιταλία, με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους.
Η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει σε στρατηγικές διαφοροποίησης του προϊόντος και στην προσπάθεια δημιουργίας περαιτέρω ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.
5. Παρασκευάσματα λαχανικών, καρπών και φρούτων.
Για το 2017, η αξία των εξαγωγών σε παρασκευάσματα λαχανικών και φρούτων ανήλθε σε 971 εκατ. ευρώ. Κατέχουν 1,78% των παγκόσμιων εξαγωγών.
Κυριότεροι προορισμοί είναι οι ΗΠΑ και η Γερμανία, παρότι τα προϊόντα αυτά εξάγονται σε πάνω από 23 χώρες.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου είναι ιδιαίτερα εξωστρεφείς και έχουν περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης.
6. Καπνά και βιομηχανικά υποκατάστατα καπνού
Η καπνοβιομηχανία υπήρξε στο παρελθόν βασικός στυλοβάτης της ελληνικής οικονομίας και μία από τις πιο εξαγωγικές βιομηχανίες. Παρόλο που αυτή η εικόνα φαίνεται να έχει αλλάξει αρκετά, καθώς πολλές βιομηχανίες έχουν κλείσει, η εξαγωγική δυναμική των καπνών παραμένει σημαντική.
Κατέχουν το 1,20% των παγκόσμιων εξαγωγών, το οποίο αντιστοιχεί σε αξία 484 εκατ. ευρώ για το έτος 2017.
Το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών καταλήγει σε αγορές της Ευρώπης, ενώ σημαντικούς προορισμούς, επίσης, αποτελούν οι μεγάλες αγορές του υπόλοιπου κόσμου, όπως είναι αυτές της Κίνας, της Κορέας και των ΗΠΑ.
7. Αλάτι, θείο, πέτρες, γύψος, ασβέστης και τσιμέντο
Σε αυτή την κατηγορία, η Ελλάδα φαίνεται να διαθέτει ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αφού οι ελληνικές εξαγωγές την περίοδο 2008- 2017 αυξήθηκαν αναλογικά περισσότερο σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο (62,4% και 15,1% αύξηση, αντίστοιχα).
Συνεπώς, το μερίδιο της Ελλάδας στις παγκόσμιες αγορές αυξήθηκε, φτάνοντας το 1,6% το 2017, το οποίο αντιστοιχεί σε 580 εκατ. ευρώ αξία εξαγωγών.
Η γεωγραφική διασπορά των ελληνικών εξαγωγών εκτείνεται και στις πέντε ηπείρους, αφού δεν αποτελούν ευπαθή προϊόντα και μεταφέρονται σχετικά εύκολα μέσω θαλάσσης.
Μεγάλα πλεονεκτήματα αποτελούν η κομβική γεωγραφική θέση της Ελλάδας, καθώς και ο σημαντικός ορυκτός της πλούτος.
Με τις ανάλογες επενδύσεις, ο κλάδος έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης.
8. Γούνες και τεχνητές γούνες
Οι γούνες είναι μια κατηγορία προϊόντων στην οποία η Ελλάδα έχει παράδοση. Η αξία των εξαγωγών σε γούνες για το 2017 ανήλθε σε 234 εκατ. ευρώ.
9. Βαμβάκι
Η Ελλάδα παραδοσιακά παρουσιάζει μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα στο βαμβάκι και έχει υψηλό μερίδιο στην παγκόσμια αγορά (0,8%), με αξία εξαγωγών για το 2017 στα 400 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, κατά την περίοδο 2008-2017, ο ρυθμός αύξησης των ελληνικών εξαγωγών αποτελούσε μόλις το 1/8 του ρυθμού αύξησης των παγκόσμιων εξαγωγών (4,5% και 39,8% αντίστοιχα).
Οι εξαγωγές βάμβακος κατευθύνονται κυρίως προς τις χώρες παραγωγής ενδυμάτων χαμηλού κόστους, όπως είναι η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Ινδονησία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και άλλες.
10. Ειδικά νήματα, σπάγκοι και σχοινιά
Κατέχουν το 0,58% των παγκόσμιων εξαγωγών, με αξία εξαγωγών για το 2017 129 εκατ. ευρώ.
Οι επιδόσεις των εξαγωγών σε αυτή την κατηγορία φαίνεται να είναι ικανοποιητικές τα τελευταία χρόνια, δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει αυξήσει το ποσοστό διείσδυσής της στο 70% των χωρών στις οποίες εξάγει (Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Πολωνία).
Κυριότεροι ανταγωνιστές της Ελλάδας στην κατηγορία αυτήν είναι η Ιταλία, η Ισπανία και το Βέλγιο.
11. Χαλκός
Ο κλάδος των μετάλλων βρίσκεται σε μια αυξανόμενη εξαγωγικά πορεία.
Οι ελληνικές εξαγωγές χαλκού κατέχουν μερίδιο 0,5% στην παγκόσμια αγορά και η αξία εξαγωγών σε χαλκό για το 2017 ανέρχεται σε 599 εκατ. ευρώ.
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι εξαγωγές χαλκού σημείωσαν μικρή αύξηση 5,4%, τη στιγμή που οι παγκόσμιες εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 26,7%.
Οι κυριότερες χώρες προορισμού είναι η Ιταλία, η Ρουμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Βουλγαρία και η Γαλλία, ενώ οι σημαντικότεροι ανταγωνιστές στην αγορά του χαλκού είναι η Γερμανία και η Τουρκία.
12. Αλουμίνιο
Η αξία των εξαγωγών για την κατηγορία του αλουμινίου το 2017 ανήλθε σε 1,6 δισ. ευρώ
Το αλουμίνιο αποτελεί την αιχμή του δόρατος στις εξαγωγές μετάλλων και φαίνεται να κατέχει ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Ο ρυθμός αύξησης των ελληνικών εξαγωγών ξεπέρασε κατά πολύ τον παγκόσμιο (59,1% και 36,9% αντίστοιχα), με αποτέλεσμα να αυξηθεί το συγκριτικό πλεονέκτημα και το μερίδιο αγοράς για τα ελληνικά αλουμίνια.
Ο κύριος όγκος των ελληνικών αλουμινίων καταλήγει σε χώρες της Ευρώπης, όπου, στις περισσότερες από αυτές τις αγορές, η Ελλάδα αύξησε τον βαθμό διείσδυσής της από το 2008 μέχρι σήμερα.

Πηγή : www.efsyn.gr

Ιστορία μου, εξουσία μου

του Παντελή Μπουκάλα
 
Για όλα φταίει η εκνευριστική ησυχία που επικρατεί εσχάτως στη γειτονιά μας. Συνηθισμένοι στην ένταση, να μετράμε παραβάσεις και παραβιάσεις και να στέλνουμε «αυστηρά μηνύματα», που τα ακυρώνει η ίδια η μονότονη επανάληψή τους, πέσαμε σε σύγχυση αφότου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να συμμορφωθεί στο διεθνές δίκαιο και ν’ ακούσει προσεκτικά τις αυστηρότατες είναι η αλήθεια συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ετσι, δίχως «Πορθητές» στη Μεσόγειο πια, να απειλούν ότι θα ψάξουν για πετρέλαιο ακόμα και στην περίφημη Πέτρα του Ρωμιού, στην Πάφο, και δίχως τουρκικά αεροσκάφη να φτάνουν για φραπέ στην Καστέλλα, διαπιστώσαμε πανικόβλητοι ότι μας περισσεύουν θυμωμένες λέξεις και αγανακτισμένα κλισέ.
Παρά να τα καταπιούμε λοιπόν και να δηλητηριαστούμε, είπαμε να τα ξοδέψουμε στη Βουλή. Σε μια συζήτηση που υποτίθεται ότι έχει αφορμή της τον αξιότιμο κ. Πολάκη, αλλά φαίνεται ότι θα καταλήξει σε αποκαλύψεις για το αν ήταν απόγονος των Πράσινων, των Βένετων ή των Ρούσων εκείνος ο δολιότατος που άνοιξε την Κερκόπορτα, κι αν ήταν πρόδρομος του Ρωσικού, του Αγγλικού ή του Γαλλικού Κόμματος ο άλλος δόλιος, που φώναξε «Πίσω!» στην Εξοδο του Μεσολογγίου, προκαλώντας καταστροφική ταραχή. Α, ναι, θα μάθουμε επιτέλους, χάρη στα κινητοποιημένα λαγωνικά, κι αν το άγαλμα του φλογερού φιλέλληνα Φρανσίσκο ντε Μιράντα από το Καράκας, του πρώτου Αμερικανού πολίτη που επισκέφθηκε τον τόπο μας, το 1786, στήθηκε το 2001 στη Μιχαλακοπούλου, επί δημαρχίας Αβραμόπουλου, από προβλεπτικούς προμαδουρικούς ή προγκουαϊδικούς, που το παραγέμισαν λαθραία διαμάντια.

Κατά τα λοιπά; Κατά τα λοιπά, «ιστορία μου, εξουσία μου». Οι μεν για να τη διατηρήσουν, οι δε για να την ξανακατακτήσουν. Οι του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζουν τοτεμικά το κόμμα και την κυβέρνηση με τον πρόεδρό τους, δικαιολογούν έτσι και αναπαράγουν (άλλοι στεντορείως κι άλλοι μασημένα) κάθε λέξη του, ακόμα κι αν ξοδεύεται προς άφεση αμαρτιών του κ. Πολάκη, και εξωραΐζουν κάθε πράξη του, ακόμα και τις μυστικοπαθείς διακοπές του σε εφοπλιστικό κότερο. Οι της Ν.Δ. επί τετραετία φέρονται σαν να πήρε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ με τα κουμπούρια και όχι με (διπλές) εκλογές, η δε πολεμική τους εκτείνεται από το «λεροί κατσαπλιάδες» έως το «προδότες» και «πουλημένοι»: «Δώσατε τη Μακεδονία μας και πήρατε ψίχουλα».
Εχει σημασία ποιοι οι «επισπεύδοντες», ποιοι ήρξαντο χειρών αδίκων, όταν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η αυτοοφθαλμωρυχία;


Πηγή : www.kathimerini.gr

Τα κόλπα των υποψηφίων

 

του Νότη Μαυρουδή
 
Από τα πιο ευτράπελα της πασχαλινής περιόδου, που θα μπορούσα να στοιχειοθετήσω ως τέτοια, είναι και τα κατορθώματα του υποψηφίου για τη δημαρχία Πάτρας Νίκου Νικολόπουλου που εθεάθη σε 18 Επιταφίους μέσα σε λίγες ώρες την Μεγάλη Παρασκευή, 26/4. Δεν είναι πλάκα, ούτε ράδιο αρβύλα, όπως λέμε εμείς τα fake news. Γράφτηκε από σε διάφορα ηλεκτρονικά Μέσα της Πάτρας (και όχι μόνο) και δεν διαψεύστηκε από τον… ευλαβή πρωταγωνιστή. Από το περιβάλλον του μάλιστα, μας πληροφορούν την κοινή γνώμη πως έσπασε το προσωπικό του ρεκόρ· πέρυσι λέει πήγε σε 17!
Δεν θα σταθώ όμως στο συγκεκριμένο όνομα, αλλά στην περίπτωση. Δηλαδή στην αμετροέπεια και τον αφόρητο λαϊκισμό τού έμπειρου και αδίστακτου υποψηφίου, ο οποίος, όπως και άλλοι πολλοί, μα πολλοί συνυποψήφιοί του, μπορεί να κάνει τα πάντα προκειμένου να κεντρίσει το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων. Μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς φροντίζουν να παντρεύουν, να βαφτίζουν, να φτιάχνουν τέλος πάντων τον κοινωνικό τους κύκλο και να μεγαλώνουν την ακτίνα του από πολύ νωρίς. Έτσι δημιουργείται η πελατεία. Με προγραμματισμό…
Αυτή η προεκλογική περίοδος είναι ενδιαφέρουσα λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού, ο οποίος διαπιστώνω πως είναι πια χαμηλότατου επιπέδου· αλλά τι σημασία μπορεί να έχει αν κάποιος πήγε 18 επισκέψεις σε διαφορετικούς Επιταφίους ή άλλοι – βγάζουν λόγους με υποσχέσεις και αφόρητο λαϊκισμό , τόσο ώστε να ξεπερνούν ακόμα και τον πάλαι ποτέ… Μαυρογιαλούρο; Ακόμα και τα αρρωστημένα παραδείγματα μητροπολιτών και ιερέων, οι οποίοι επιλεκτικά πριμοδοτούν από τον άμβωνα κάποιους από τους, φυσικά παρόντες στο εκκλησίασμα, περιφερειάρχες της δεξιάς βεβαίως-βεβαίως. Σε μια χώρα, στην οποία κατά τα άλλα, κάθε χρόνο, η Ανάσταση τελειώνει με θανάτους και ακρωτηριασμένους από την «παράδοση» των εκτοξευμένων μπουρλότων, συνηθειών τυλιγμένων στο πέπλο τού ελληνικού Μεσαίωνα…
Εκεί βρίσκεται και το εκλογικό μας πρόβλημα. Υπάρχουν οι δύο πλευρές τού θέματος. Από τη μια οι υποψήφιοι πρωταγωνιστές των εκλογών, από την άλλη το ευρύ κοινό το οποίο θα κληθεί να αποφασίσει και να ψηφίσει, ύστερα από την έντονη προεκλογική περίοδο κατά την οποία προσπαθούν να επηρεάσουν και να πείσουν τους ψηφοφόρους. Δυο πλευρές αλληλεξαρτώμενες· η μια για να διοικεί και η άλλη για να διοικείται. Και επειδή το δημοκρατικό μας Σύνταγμα το θέτει ρητά (και ορθώς) πως για να διοικηθεί ο κάθε τόπος, οι ψηφοφόροι, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, θα πρέπει να ζυγίσουν την πραγματικότητα και να επιλέξουν τα πολιτικά σχήματα και τις κινήσεις εκείνες που θεωρούν πως θα είναι επωφελή για την πρόοδο του τόπου, της κοινωνίας και της Ευρώπης…
Είναι εύκολη αυτή η επιλογή; Όχι βέβαια, δεν είναι, γιατί οι μέθοδοι παραπλάνησης του κόσμου, έχουν αναχθεί σε… επιστημονικά επίπεδα με υποσχέσεις, τεχνάσματα για δέλεαρ, παραπληροφόρηση και πολλούς άλλους τρόπους.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, μην παραλείψουμε να σημειώσουμε τα ΜΜΕ, τα οποία πάντα συμβάλλουν με τον τρόπο τους στα παιχνίδια τής πειθούς. Γνωστές ιστορίες για έναν τόπο, χώρα, που αυτή τη στιγμή (μεταξύ μας όπως και πάντα), στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, δεν διαθέτει ούτε ένα ανεξάρτητο τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό κανάλι, ούτε μια ανεξάρτητη εφημερίδα. Όλα είναι εξαρτημένα από κόμματα, κι ακόμα χειρότερα από επιχειρηματίες και επιχειρήσεις, Ομίλους, Οργανισμούς, που «αιχμαλωτίζουν» κοινωνικές ομάδες, καταφέρνοντας πολλές φορές να χειραγωγήσουν τις απόψεις και τέλος την κατεύθυνση των ψηφοφοριών.
Τι να αναζητήσουμε; Τι να ακολουθήσουμε; Ποιους δρόμους να επιλέξουμε; Οι επικείμενες εκλογές και πάλι έχουν να κάνουν με τις αλήθειες και την ειλικρίνεια με την οποία εξαγγέλλονται. Αρκεί οι αλήθειες αυτές να υπάρχουν μέσα στις εξαγγελίες. Εντέλει έχουν να κάνουν με τον π ο λ ι τ ι σ μ ό που διαθέτει στην πραγματικότητα ο κάθε πολιτικός φορέας. Ίσως το έχετε προσέξει και από άλλα σχολιάκια μου πως ο πολιτικός πολιτισμός επανέρχεται κάθε τόσο στις σελίδες μου, γιατί δεν βρίσκω πού αλλού να «ακουμπήσω» τις προσωπικές μου σκέψεις και τις ιδεολογικές μου καταβολές. Είναι αυτό το κομμάτι που λείπει από την πολιτική σκηνή και γι’ αυτό την καθιστά προβληματική, επιδεικνύοντας έναν στείρο πολιτικό ανταγωνισμό σε επίπεδο αντεγκλήσεων, ύβρεων και λασποπόλεμου.
Ψάχνω να βρω ψήγματα πολιτισμού: έναν σώφρονα λόγο, έναν ήρεμο διάλογο, έναν γόνιμο προβληματισμό, την ανάγκη συναινέσεων τουλάχιστον. Αντ’ αυτών, κραυγές, πολεμική, παρελθοντολογία και εμφυλιοπολεμικές ιαχές , εκδικητικές απειλές· ατμόσφαιρα πολέμου! Και το σύνθημα «ο θάνατός σου η ζωή μου» πρυτανεύει, με την πλειονότητα των υποψηφίων να γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως.
Αυτό το κλίμα θα βιώσουμε κι όποιος αντέξει.
Ας φορέσουμε τις πανοπλίες μας για να αντέξουμε τα βέλη και τις βροντές…
Ο κάθε Νικολόπουλος του χρόνου θα δοκιμάσει 19 Επιταφίους, εκτός αν εκλεγεί και καταφέρει τους στόχους του, οπότε δεν θα χρειαστεί να παίζει το θέατρο που γνωρίζει να χειρίζεται τόσο καλά…

Πηγή :  http://metarithmisi.liberal.gr