Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Κάρλος Καζέλι: Ο ποδοσφαιριστής-σύμβολο που τα έβαλε με τον Πινοσέτ

 kazeli4
Αποτελεί έναν από τους κορυφαίους Χιλιανούς επιθετικούς, αλλά έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που τα έβαλε με έναν από τους πιο σκληρούς δικτάτορες, τον Αουγούστο Πινοσέτ. Το G-Weekend Journal γράφει για τον Κάρλος Καζέλι ο οποίος πολέμησε με τον δικό του τρόπο ένα ολόκληρο καθεστώς.

Επιμέλεια: Θοδωρής Βασίλης

Πυκνοί καπνοί έβγαιναν από το Palacio de La Moneda, το προεδρικό μέγαρο της Χιλής. Η κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αλιέντε διανύει τις τελευταίες ώρες στην εξουσία. Η συγχρονισμένη επίθεση από ξηρά και αέρα του στρατού της χώρας με επικεφαλής τον στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ, ετοιμάζοταν πραξικοπηματικά να πάρει την εξουσία.
Ο πληθωρισμός ήταν πλέον ανεξέλεγκτος και η οικονομία επιβαρύνονταν με απεργίες διαρκείας στα τρία χρόνια της διακυβέρνησης Αλιέντε όταν οι εχθροί του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου μαρξιστή στον κόσμο, μύρισαν αίμα. Λίγο πριν οι πραξικοπηματίες πάρουν την εξουσία, ο Αλιέντε αρνείται να εγκαταλείψει την θέση του και στα τελευταία του λόγια απευθυνόμενος στον λαό της Χιλής δηλώνει: «Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου, και είμαι βέβαιος ότι η θυσία μου δεν θα είναι μάταιη, είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, θα είναι ένα μάθημα ηθικής που θα τιμωρήσει το κακούργημα, την δειλία και την προδοσία».
kazeli
Λίγα λεπτά αργότερα προτάσσει προς το πρόσωπό του το ΑΚ-47-δώρο του Φιντέλ Κάστρο-και με δύο σφαίρες βάζει τέλος στην ζωή του πριν πέσει στα χέρια των πραξικοπηματιών. Ο Πινοσέτ ανεβαίνει στην εξουσία και το πραξικόπημα του στρατού βάζει την Χιλή σε μια περίοδο σχεδόν δύο δεκαετιών ωμής βίας και εξόντωσης όχι μόνο των πολιτικών αντιπάλων του νέου ηγέτη της χώρας, αλλά ακόμα και των απλών οπαδών της Λαϊκής Ένωσης του Αλιέντε.
Ο Ούγγρος που θα γινόταν σύμβολο
23 χρόνια πριν το πραξικόπημα που κατέστρεψε την χώρα, έβλεπε το φως του ήλιου στο Σαντιάγκο ο Ουμπέρτο Καζέλι Γαρίδο. Ο ουγγρικής καταγωγής Καζέλι ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από την Κόλο Κόλο σε ηλικία 17 ετών και άμεσα παίρνει θέση βασικού και συμβάλει τα μέγιστα στα δύο πρωταθλήματα της ομάδας του την επόμενη εξαετία. Τον Μάιο του 1973, λίγες μήνες πριν το πραξικόπημα, η Κόλο Κόλο φτάνει μια ανάσα από το να γράψει ιστορία όταν αγωνίζεται στον τελικό του Copa Libertadores-με τον Καζέλι πρώτο σκόρερ- κόντρα στην θρυλική Ιντεπεντιέντε. Οι Χιλιανοί αποδεικνύονται σκληρό καρύδι και χρειάζεται τρίτος τελικός σε ουδέτερη έδρα αυτή την φορά και ένα γκολ στην παράταση ώστε η ομάδα του Μπουένος Άιρες να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο.
Για τον Καζέλι η παρουσία του στην Κόλο Κόλο αποτελεί το καλύτερο διαβατήριο διαφυγής από την Χιλή και περνάει τα πέντε πρώτα χρόνια της δικτατορίας στην Ευρώπη και την Ισπανία η οποία τότε βρισκόταν στην δύση της δικής της δικτατορίας αυτή του Φράνκο. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η πρώτη που δείχνει ενδιαφέρον αλλά κάνει πίσω λόγω της πολιτικής του ιδεολογίας. «Με ήθελαν στη Ρεάλ, αλλά όταν έμαθαν ότι είμαι φίλος του Αλιέντε, δίστασαν. Εγώ ήμουν και είμαι, πάντα, άνθρωπος του λαού».
Έτσι, πρώτος του προορισμός αποτελεί η Λεβάντε για να ακολουθήσει μια τετραετία στην Βαρκελώνη και την Εσπανιόλ. Το 1978 όμως αποφασίζει να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του κι εκεί γράφει ιστορία. Με την El Eterno Campeón κατακτά για τρεις σερί σεζόν (1979-1980-1981) το Χρυσό Παπούτσι ενώ προσθέτει στο παλμαρέ του άλλα τρία πρωταθλήματα βάζοντας το όνομα του δίπλα στους μεγάλους θρύλους της ομάδας.

Παράλληλα με την Κόλο Κόλο ο Καζέλι εξωτερικεύει και τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Μεγαλωμένος σε περιβάλλον με αριστερές καταβολές αρχίζει και διαμορφώνει έναν χαρακτήρα που θα τον ακολουθήσει στην μετέπειτα πορεία του. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο σπουδάζει Φυσική Αγωγή στο πανεπιστήμιο του Σαντιάγο και αποτελεί ενεργό μέλος της Ένωσης Ποδοσφαιριστών και όπως ο ίδιος σημειώνει: «Από τότε που χρησιμοποιούσα τη δική μου κρίση, μου άρεσε η Αριστερά και δε σκέφτομαι  να αλλάξω τα ιδανικά μου».
Το ματς της ντροπής
Την ίδια ώρα ο Πινοσέτ εξακολουθούσε να δείχνει το σκληρό πρόσωπο του καθεστώτος δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους αντιφρονούντες όπου φυλακισμένοι βασανίστηκαν και πολλοί από αυτούς τελικά να δολοφονούνται. Κι ενώ ο Πινοσέτ εδραίωνε το καθεστώς του, η εθνική ποδοσφαίρου της Χιλής-με τον Καζέλι βασικό μέλος της-έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα για την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο σε αγώνες playoff κόντρα στην Σοβιετική Ένωση.
Στις 26 Σεπτεμβρίου, μόλις 15 ημέρες μετά το πραξικόπημα, η Χιλή ταξίδεψε στη Μόσχα και, κατά την άφιξή της, κρατήθηκε στο αεροδρόμιο για αρκετές ώρες λόγω του πραξικοπήματος. Τελικά, όμως καταφέρνει να αποσπάσει «λευκή» ισοπαλία και το Νοέμβριο ετοιμαζόταν να σφραγίσει το εισιτήριο της πρόκρισης.
Οι Σοβιετικοί ζητάνε ο αγώνας να μην διεξαχθεί στο Εθνικό Στάδιο της Χιλής, αλλά σε ουδέτερη έδρα, αφού ο Πινοσέτ το είχε μετατρέψει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης (Είναι χαρακτηριστικό πως περισσότεροι από 6.000 κρατούμενοι ήταν φυλακισμένοι στο Estadio Nacional από το οποίο επί 24ώρου βάσης ακουγόταν μουσική από τα μεγάφωνα η οποία κάλυπτε τις τρομακτικές κραυγές εκείνων που βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν).
kazeli3
H FIFA δεν έκανε δεκτό το αίτημα της ΕΣΣΔ και το μόνο που έκανε ήταν να στείλει αντιπροσωπεία στο Σαντιάγκο για να ερευνήσει τις καταγγελίες αυτές. Το πόρισμα όμως ήταν ξεκάθαρο και ανέφερε πως η ζωή στην Χιλή είχε επανέλθει στους κανονικούς ρυθμούς. Αυτό προκάλεσε την οργή της Σοβιετικής Ένωσης η οποία αποφάσισε να μην κατέβει στον επαναληπτικό παρά το γεγονός ότι τελικά ο αγώνας ορίστηκε στην Ισπανία.
Παρότι η Χιλή είχε προκριθεί, ο αγώνας έπρεπε να διεξαχθεί όπως όριζαν οι κανονισμοί και σε ένα ματς-παρωδία οι Χιλιανοί μπήκαν μόνοι τους στον αγωνιστικό χώρο, σκόραραν σε κενή εστία με τον διαιτητή να σφυρίζει την λήξη του αγώνα μετά από μόλις ένα λεπτό και την FIFA να το κατοχυρώνει με σκορ 2-0 υπέρ των «rojas». «Ήταν μια παγκόσμια ντροπή αυτό που είχε μόλις είχε συμβεί» τόνιζε λίγο αργότερα ο Καζέλι ο οποίος βρισκόταν ήδη στην μαύρη λίστα του Πινοσέτ.
Η συνάντηση και ο χαιρετισμός
Γνωστός για τις αριστερές του ιδέες είχε εκφράσει δημόσια την υποστήριξή του στον Σαλβαδόρ Αλιέντε και η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε η πρώτη συνάντηση με τον δικτάτορα της χώρας να γραφτεί στην ιστορία. Ο Πινοσέτ υποδέχεται την εθνική λίγο πριν αναχωρήσει για το Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας το 1974 και ο Καζέλι διηγείται την εμπειρία αυτή. «Ήμασταν σε μια τεράστια αίθουσα όταν ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπροστά μας εμφανίζεται ένας άνδρας με κάπα ο οποίος φορούσε στρατιωτικό καπέλο αλλά και μαύρα γυαλιά. Ένα κρύο ρίγος διαπέρασε το σώμα μου βλέποντας αυτή την εικόνα με έναν άνθρωπο που περισσότερο θύμιζε Χίτλερ έχοντας και την φρουρά του να τον ακολουθεί από πίσω. Όταν άρχισε να χαιρετάει τα μέλη της ομάδας έβαλα τα χέρια πίσω από την πλάτη και όταν ήρθε μπροστά μου δεν κάναμε χειραψία. Ήμουν ο μοναδικός, που δεν τον χαιρέτισα. Είχα φόβο, αλλά έπρεπε να το κάνω. Ακολούθησε σιωπή μερικών δευτερολέπτων. Αυτή η σιωπή κράτησε, αιώνες για μένα».
kazeli2
Ο Rey delmetro cuadrado (Βασιλιάς του τετραγωνικού μέτρου), όπως ήταν γνωστός, αποτελούσε μαζί με τον ποιητή Πάμπλο Νερούδα και τον λαϊκό τραγουδιστή Βίκτορ Χάρα τις τρεις μεγάλες προσωπικότητες της χώρας που είχαν αντιταχθεί κατά της χούντας. Και μπορεί ο Νερούδα να πέθανε μόλις 12 ημέρες μετά το πραξικόπημα κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, για τον Καζέλι όμως ο Πινοσέτ δύσκολα θα μπορούσε να κάνει κάτι αντίστοιχο αφού αγωνιζόταν ήδη στην Ισπανία και ένας νέος θάνατος μιας τόσης σπουδαίας προσωπικότητας θα προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερη οργή.
Για τον λόγο αυτό ο Πινοσέτ αποφασίζει να τον χτυπήσει εκεί που πονάει, με την ίδια του την μητέρα, η οποία συλλαμβάνεται και βασανίζεται. «Είπα όχι στη δικτατορία σε κάθε επίπεδο: όχι στη δικτατορία, όχι στα βασανιστήρια. Έτσι με έκαναν να πληρώσω γι’αυτό με αυτά που έκαναν στη μητέρα μου».
Πλέον, ο Πινοσέτ τον είχε βάλει για τα καλά στο μάτι και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία ώστε τα ΜΜΕ να συνεχίσουν την προπαγάνδα κατά του Καζέλι. Στην πρεμιέρα του Μουντιάλ η Χιλή αντιμετωπίζει την Δυτική Γερμανία από την οποία ηττάται με 1-0. Ο Καζέλι όμως αποβάλλεται και όλα τα ΜΜΕ της χώρας τον «σταυρώνουν» αφήνοντας υπόνοιες ότι η αποβολή του δεν ήταν τυχαία αφού το επόμενο ματς ήταν απέναντι στην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία.
Η κόκκινη γραβάτα
Έντεκα χρόνια αργότερα Καζέλι και Πινοσέτ έρχονται για δεύτερη φορά πρόσωπο με πρόσωπο και άλλο ένα επεισόδιο λαμβάνει χώρα. Ο ηγέτης της Χιλής δυσανασχετεί με την κόκκινη γραβάτα του Καζέλι, ένα χρώμα που έχει ταυτιστεί με τον κομμουνισμό. Ο Πινοσέτ κάνει μια κίνηση με τα δάκτυλά του πως θα του κόψει την γραβάτα αλλά η απάντηση που παίρνει είναι αποστομωτική. «Μπορείς να την κόψεις, αλλά η καρδιά μου θα παραμείνει για πάντα κόκκινη».
Το 1988 με τον Καζέλι πλέον να έχει σταματήσει το ποδόσφαιρο, ήρθε άλλη μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της Χιλής με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο αυτόν άνθρωπο. Στις 5 Οκτωβρίου του 1988 μια εσωτερική διαφωνία στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας οδηγεί σε δημοψήφισμα. Μια επικράτηση του «Ναι» θα  παρείχε στον Πινοσέτ μια νέα οκταετή θητεία με τον ίδιο να δηλώνει πως θα απαλλάξει την Χιλή από την μάστιγα του μαρξισμού για πάντα. Αντίθετα, μια πιθανή επικράτηση του «Όχι» θα έφερνε τεράστιες αλλαγές στα πολιτικά δρώμενα της χώρας αφού θα μπορούσαν να διεξαχθούν ξανά εκλογές μετά από 17 ολόκληρα χρόνια σκληρής στρατιωτικής χούντας.
kazeli1_0
Το καθεστώς περίμενε μια άνετη νίκη αλλά υποτίμησε την δύναμη της τηλεόρασης, το οποίο ήταν και το βασικό όπλο της παράταξης του «Όχι». Σε μια από τις πολιτικές εκπομπές κάνει την εμφάνισή της μια ηλικιωμένη κυρία η οποία αποκαλύπτει την ιστορία της πως είχε απαχθεί από τους άνδρες του Πινοσέτ και είχε υποστεί τα χειρότερα βασανιστήρια. Το όνομά της; Όλγα Γαρίδο. Λίγα λεπτά αργότερα στο στούντιο μπαίνει και ένας άνδρας ο οποίος προσφωνεί την Γαρίδο μητέρα. Ο άνδρας αυτός ήταν ο Κάρλος Καζέλι! Η εικόνα αυτή έχει τεράστιες επιπτώσεις στην χούντα του Πινοσέτ και στον απλό λαό. Με ποσοστό 56% το «Όχι» κερδίζει στο δημοψήφισμα και ο Πινοσέτ αναγκάζεται να παραιτηθεί.
Η Χιλή ετοιμάζεται να αφήσει πίσω της σχεδόν δεκαετίες σκληρής στρατιωτικής χούντας και τον Μάρτιο του 1990 αποκτά ξανά μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Και αυτό το οφείλει κατά μεγάλο ποσοστό στον σπουδαίο Κάρλος Καζέλι, έναν πραγματικό ιδεολόγο της μπάλας και της ζωής, έναν πραγματικό Αριστερό και αγωνιστή.

 Πηγή : www.ipyxida.gr

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Η αόρατη ιδεολογία

Τον παλιό καλό καιρό, η πιο αξιόπιστη και ίσως η μοναδική καταγραφή των πολιτικών μας πεποιθήσεων ήταν οι εκλογές. Εκτοτε πολλά άλλαξαν χάρη στην τεχνολογία. Σήμερα οι εταιρείες δημοσκοπήσεων στήνουν συνεχώς κάλπες για να προβλέψουν, κάθε βδομάδα σχεδόν, τις κυμαινόμενες τύχες των κομμάτων.
Και όχι μόνο. Γιατί δεν περιορίζονται στο απλό ερώτημα «Ποιο κόμμα θα ψηφίζατε αν γίνονταν τώρα εκλογές;», αλλά ανιχνεύουν και καταγράφουν τη στάση μας σε πολλά και διάφορα συναφή ζητήματα, όπως «Ποια είναι δεύτερη επιλογή σας;», «Τι ψηφίσατε την τελευταία φορά;», «Πόσο θα βαρύνει στην απόφασή σας ένα συγκεκριμένο πρόβλημα;» κ.ο.κ. Ετσι, οι δημοσκόποι παρουσιάζουν μια πληρέστερη εικόνα των απόψεων και των επιθυμιών μας.
Αν όμως δεχθούμε, και νομίζω ότι οφείλουμε να δεχθούμε, ότι η ιδεολογία αρχίζει από το σημείο όπου σταματούν οι ερωτήσεις, θα οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να εντοπίσουν, πόσο μάλλον να μετρήσουν, τις αρχικές και συχνά ανεπίγνωστες προδιαθέσεις που έμμεσα προκαθορίζουν τη γενικότερη στάση μας.
Κι αυτό μεταθέτει το πρόβλημα από το πεδίο των ενσυνείδητων πολιτικών προτιμήσεων στον ομιχλώδη χώρο όπου κυριαρχούν διάφορες αυτονόητες παραδοχές ή πρότυπα συμπεριφοράς, τα οποία επηρεάζουν τις τελικές πολιτικές επιλογές μας, ακριβώς επειδή δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση με την πολιτική.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με αριθμούς και ποσοστά, αλλά με κάτι άυλο και ταυτόχρονα καθοριστικό: την περιρρέουσα ιδεολογική ατμόσφαιρα, στην οποία καλούμαστε να προσαρμοστούμε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, για να μιλήσουμε συγκεκριμένα, τα διάφορα τηλεοπτικά παιχνίδια που έχουν τόσο μεγάλη πέραση. Σε μια πρώτη ματιά, τα παιχνίδια αυτά ανήκουν στην κατηγορία της απλής διασκέδασης που έχει αναλάβει να μας παρέχει η τηλεόραση.
Ομως ο ανταγωνισμός και η ανάδειξη του νικητή μπορεί μεν να είναι ένα φαινόμενο διαχρονικό, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να θεωρηθεί «φυσιολογικό» και συνεπώς εκτός συζήτησης. Γιατί σημασία έχει ο τρόπος του παιχνιδιού.
Στην αρχή, για να γυρίσουμε μερικές δεκαετίες πίσω, οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να απαντήσουν σε μια σειρά ερωτήματα αυξανόμενης δυσκολίας. Δηλαδή ήταν παιχνίδια γνώσεων. Οποιος είχε περισσότερες γνώσεις κέρδιζε.
Στην επόμενη εκδοχή οι διαγωνιζόμενοι υποβάλλονταν σε διάφορες δοκιμασίες ή, πιο συχνά, επιδείκνυαν το ταλέντο τους σε τραγούδι, χορό, μαγειρική ή οτιδήποτε άλλο, η δε ανάδειξη των νικητών καθοριζόταν με βάση μια γνωστή εκ των προτέρων βαθμολογία ή με απόφαση επωνύμων και καταξιωμένων που λειτουργούσαν ως κριτές.
Εως εδώ τα πράγματα ήταν μάλλον απλά, όπως και στην αρχαία Ολυμπία. Οι παίκτες, με κριτήρια σαφή και αδιάβλητα, προσπαθούν «να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους» (όπως λένε οι ποδοσφαιριστές), για να νικήσουν.
Τελευταία όμως έχει αρχίσει να διαδίδεται η εξής νέα παραλλαγή του τηλεοπτικού παιχνιδιού: νικητής στέφεται όποιος παραμείνει στο παιχνίδι μέχρι το τέλος αφού οι υπόλοιποι έχουν αποβληθεί ένας ένας, όχι για παράβαση των κανόνων ή για χαμηλή βαθμολογία, αλλά επειδή οι συμπαίκτες τους –κι εδώ ταιριάζει ο όρος ανταγωνιστές– αποφασίζουν με ψηφοφορία την αποπομπή τους.
Το σκηνικό έχει αλλάξει. Σημασία δεν έχει πλέον η μετρήσιμη αξιοσύνη, αλλά οι ελιγμοί, οι τακτικισμοί, η υπονόμευση του αντιπάλου –έτσι εξηγούνται οι κατ’ ιδίαν μπηχτές κατά των άλλων αλλά μπροστά στην κάμερα–, οι ευκαιριακές συμμαχίες για να αποβληθεί ο πιο ικανός και συνεπώς πιο επικίνδυνος αντίπαλος. (Σε παιχνίδι που παρακολούθησα, ένας από τους διαγωνιζόμενους δήλωσε απερίφραστα ότι βαθμολόγησε με μηδέν την απόδοση του ανταγωνιστή του με μόνο κριτήριο να τον σταματήσει.)
Μια γενική σύρραξη χωρίς αρχές, όλοι εναντίον όλων, εφόσον ο σημερινός σύμμαχος θα γίνει ο αυριανός εχθρός. Στο τέλος φυσικά θα αναδειχθεί ο νικητής, όπως και στα παλιότερα παιχνίδια, αλλά δεν θα είναι ο καλύτερος· θα είναι ο πιo πονηρός και αδίστακτος.
Οσο για εμάς τους θεατές, αριστερούς τε και δεξιούς, περνάμε καλά γιατί το παιχνίδι μάς κάνει να ζούμε πιο έντονα. Eχοντας διαλέξει ποιους συμπαθούμε και ποιους δεν χωνεύουμε, αγωνιούμε για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, πανηγυρίζουμε όταν οι δικοί μας κερδίζουν κι όταν χάνουν στιγματίζουμε την αδικία.
Και δεν μας περνάει καν από το μυαλό ότι αυτό που βλέπουμε δεν συνιστά απλή ψυχαγωγία που τη χρειαζόμαστε τις δύσκολες τούτες μέρες, αλλά λειτουργεί ως έμμεση και γι’ αυτό αποτελεσματική υποβολή ενός πρότυπου κοινωνικής συμπεριφοράς περιβεβλημένου με τον μανδύα του αναπόφευκτου. Οι άλλοι είναι εκείνοι που πρέπει με κάθε μέσο να χάσουν για να βγούμε εμείς κερδισμένοι.
Κι αν νομίζετε ότι προσπαθώ να βγάλω ιδεολογικό ξίγκι από τη μύγα ενός αθώου παιχνιδιού, σας υπενθυμίζω ότι αρχικά η λέξη «ψυχαγωγία» σήμαινε την αγωγή της ψυχής.

Πηγή : www.efsyn.gr

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018

Κρατούμενοι εναντίον συνδικαλιστών για έναν ξεχωριστό διευθυντή φυλακών

Αποτέλεσμα εικόνας για χριστοφοροσ γιαννακοπουλοσ φυλακεσ κορυδαλλού
Δύο μήνες μετά τη δημοσιοποίηση της συνέντευξης που κάναμε με τον διευθυντή των φυλακών Χριστόφορο Γιαννακόπουλο, μαθαίνουμε από έγκυρες πηγές ότι έχει ζητηθεί ΕΔΕ για μια άλλη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Έθνος , η οποία είχε προκαλέσει και την αντίδραση του Λάμπρου Γιωτόπουλου. Την ίδια στιγμή , οι φήμες ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει σκοπό να τον αντικαταστήσει, διαρρέουν με μεγάλη ταχύτητα. Μάλιστα μέσα από την ανακοίνωση κρατούμενων (Επιτροπή Αγώνα Φυλακών Κορυδαλλού)  με ημερομηνία 13 Μαρτίου, μαθαίνουμε ότι έχει ζητηθεί από την Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων η καρατόμηση του Χ. Γιαννακόπουλου μετά από επίσκεψη της διοίκησής της στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Επικοινωνήσαμε με το υπουργείο , ο εκπρόσωπος του οποίου δεν διέψευσε αλλά ούτε επιβεβαίωσε τα σχετικά με την ΕΔΕ, ωστόσο κύκλοι του υπουργείου λένε πως  κώδικας προβλέπει πως δεν επιτρέπεται να δίνει συνεντεύξεις υπάλληλος ή διοικητής φυλακών που να αφορούν σε θέματα της υπηρεσίας , δικαιολογώντας την ΕΔΕ.
  Στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο tvxs.gr ο Χριστόφορος Γιαννακόπουλος ,  είχε πει προφητικά πως έχει κάνει εχθρούς γιατί «χάλασε την πιάτσα» επειδή δεν χρηματίζεται αλλά και εξαιτίας της ανθρωπιστικής του προσέγγισης απέναντι στους κρατούμενους. Ο διευθυντής με το ανθρώπινο πρόσωπο, όπως τον χαρακτηρίζουν μέσα κι έξω από τις φυλακές, που  έχει στο γραφείο του τον Τσε Γκεβάρα και ξέρει απ’ έξω το έντεχνο και ροκ Ελληνικό τραγούδι, έχει δώσει έμφαση στην επιμόρφωση και στα καλλιτεχνικά εργαστήρια, φέρνοντας νέο άερα στις φυλακές όπως ομολογούν και οι κρατούμενοι στην  ανακοίνωσή τους.
Πάντως οι καταγγελίες εις βάρος του από την ομοσπονδία δεν πρέπει να τον ξάφνιασαν καθώς στην ερώτηση μας στη σχετική συνέντευξη αν δέχεται επίθεση από κρατούμενους από πολιτικούς ή από συναδέλφους του είχε απαντήσει: «Όχι από πολιτικούς. Κυρίως από το κύκλωμα της φυλακής. Νταβάδες του χώρου που είχαν μάθει να τον διαφεντεύουν». Η συνάδελφος Ιωάννα Κλεφτόγιαννη στο Έθνος μάλιστα τον είχε ρωτήσει ευθέως αν ισχύουν οι φήμες για την κόντρα του με τον Αραβαντινό και απέφυγε να απαντήσει χαρακτηρίζοντάς το «προσωπικό θέμα».
«Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε να εξελίσσεται ένας πόλεμος λάσπης σχετικά με τις φυλακές Κορυδαλλού» γράφουν οι κρατούμενοι στην ανακοίνωσή τους. «Δημοσιεύματα που αλλοιώνουν την αλήθεια και τυχοδιωκτικές κινήσεις κάποιων συνδικαλιστικών οργάνων που εξυπηρετούν συγκεκριμένες σκοπιμότητες». Τονίζουν ότι έχουν δικαίωμα να αντιδράσουν απέναντι σε όποιον παίζει πολιτικά παιχνίδια συμφερόντων εις βάρος τους. «Τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι για εμάς τρόπος να ανακαλύπτουμε νέες κατευθύνσεις» γράφουν με νόημα κάνοντας σαφές πως κατά τη γνώμη τους ο πόλεμος που δέχεται ο διευθυντής των φυλακών έχει σχέση με την κουλτούρα που υπερασπίζεται εντός του σωφρονιστικού καταστήματος. Γράφουν επίσης πως αυτοί που θέλουν με ραδιουργίες να δυναμιτίσουν το κλίμα στις φυλακές , με ανώνυμες επιστολές καταγγελίες και δημοσιεύματα, είναι οι ίδιοι που θίγονται τα συμφέροντά τους «Είναι οι ίδιοι που θέλουν να κάνουν τις φυλακές Κορυδαλλού μαγαζί τους, κι εμάς πελάτες τους κάτι που θα τροφοδοτήσει έναν φαύλο κύκλο βίας».
Ολόκληρη η ανακοίνωση των κρατουμένων

Πηγή :  http://tvxs.gr

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Ένα πρωτοεμφανιζόμενο ζευγάρι στο πάλκο

«Έπεσε το λάδι μας μέσα στη φακή μας» (ελληνική παροιμία)
Tα μεγάλα παιχνίδια είναι όπως και να το κάνουμε ουσιαστικές και ενδεικτικές πτυχές του επιπέδου του ποδοσφαίρου μίας χώρας. Τα ντέρμπι έχουν διπλή σημασία: τη βαθμολογική και την ευρύτερη.
Η πρώτη καθορίζει κατατάξεις και εκβάσεις ανταγωνισμών, η δεύτερη αφορά στη γενικότερη συζήτηση στην οποία αναμειγνύονται οι εντυπώσεις και το είδος του επιπέδου των ομάδων σε κάθε εποχιακή συγκυρία. Συνήθως, τις περισσότερες φορές, όποιος επικρατεί στην πρώτη, ετοιμάζεται να παραλάβει τα σκήπτρα και στη δεύτερη. Είναι λιγότερες οι φορές, από όσο θυμάται η Lady Hope, που μία ομάδα είχε τα γενικά ηνία του ανταγωνισμού και δεν έπαιρνε στα περισσότερα ντέρμπι το «πάνω χέρι».
Βέβαια, μία ομάδα κάποιες φορές μπορεί να υστερούσε οικονομικά, παρασκηνιακά, αγωνιστικά και βαθμολογικά και να έπαιρνε -ακόμα κι εκτός έδρας- ένα (ή και δύο) ντέρμπι. Όμως, νικητής είναι εκείνος που στο τέλος κάνει δικές του τις περισσότερες επιμέρους συγκυρίες, εκείνος δηλαδή που στη γενική και μακροπρόθεσμη σούμα κάνει τους άλλους να βλέπουν την πλάτη του.
Αν αποδεχτούμε ώς ένα βασικό κριτήριο για τα ντέρμπι την κρισιμότητά τους ως προς την ομάδα που θα αναδειχθεί πρωταθλήτρια, μπορούμε να ρίξουμε μία διαχρονική ματιά στον σχετικό ανταγωνισμό στα χρόνια του επαγγελματισμού για να βρούμε το ζευγάρι της διεκδίκησης της κορυφής. Πότε ήταν το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, πότε το Παναθηναϊκός-ΑΕΚ, πότε το Ολυμπιακός-ΑΕΚ, πότε το Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, κάποια χρονιά το Λάρισα-ΑΕΚ, κάποιες άλλες το Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ, ενώ ξεκινήσαμε με ένα Ολυμπιακός-Άρης. Και τώρα; Ένα πρωτοεμφανιζόμενο ζευγάρι ανεβαίνει στο πάλκο: το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ...
Η μάχη των δύο Δικέφαλων συνιστά φέτος μία σχεδόν προαναγγελθείσα κόντρα για τον τίτλο του πρωταθλητή. Πέρυσι πήραμε την πρώτη γεύση με τον τελικό Κυπέλλου στο Βόλο. Οι φίλοι των δύο ομάδων από τη μία προσπαθούν να ισορροπήσουν στις εσώτερες αναγκαιότητες, που σχετίζονται με τη δική τους ομάδα, και από την άλλη να κατασταλάξουν στο πώς βλέπουν τον άμεσο ανταγωνιστή. Αλλάζουν τα συναισθήματα, και βλέπει ο καθένας με άλλο μάτι τα πάντα που αφορούν στην αντίπαλη ομάδα.
Σε αυτό το όψιμο ντελίριο εισάγονται όλα τα δεδομένα: διοικήσεις, οπαδοί, αγωνιστικό τμήμα, εξωαγωνιστικές κινητικότητες, επικοινωνιακοί χειρισμοί, νομικές δυναμικές..., οπαδικός «πατριωτισμός», και πάει λέγοντας. H αποδόμηση τίθενται στο επίκεντρο (γιατί είναι συγγενής του φόβου και της ανησυχίας μπροστά στο αβέβαιο...), ακόμα και η αναθεώρηση των ιστορικών καταγραφών τείνει να καταστεί τακτικισμός που τον επικαλούνται ουκ ολίγοι.
«Δίχως αντίπαλο δέος σε όλα», δεν μπορεί να σταθεί μία ποδοσφαιρική κόντρα για την πρωτιά.... Δεν ανέχεται ο κόσμος τη «θεατρικοποίηση» του ποδοσφαίρου., ρε παιδί μου... «Ρε φιλαράκι, νικάς πάντα κάποιον άλλον, επομένως σε αυτόν εστιάζεις μέχρι να τον ρίξεις στο καναβάτσο» είναι το κυρίαρχο μότο.
Το μόνο που μπορούν να ευχηθούν όλοι είναι να διεξαχθεί στην Τούμπα ένας αγώνας που θα επιφέρει ευεργετήματα, τα οποία θα γίνουν αντιληπτά στο άμεσο μέλλον. Κι αν δεν μπορούν να αποφευχθούν οι «μαύρες τρύπες», ας είναι λίγες και ανεπαίσθητες. Το παν είναι να τελειώσει ένας αγώνας και οι ουδέτεροι να έχουν αποκομίσει ευχάριστα συναισθήματα και παραστάσεις, οι νικητές να βγουν δικαιωμένοι για το μόχθο τους, και οι ηττημένοι να δουν την επόμενη μέρα με διάθεση (και αδημονία...) για άμεση βελτίωση.
Η νέα εποχή του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει ανάγκη από αγώνες που στο υποσυνείδητο θα λειτουργούν ως γεννήτριες μεταβολής προσανατολισμών... Το γεγονός πως τον τελευταίο καιρό τα δικαστήρια έχουν καταστεί τοποθεσίες διαμόρφωσης βαθμολογικών δεδομένων δεν συνιστά σημείο υπερηφάνειας, και κανένας δεν πρέπει να επαίρεται για αυτό... Η Lady Hope γνωρίζει πως σε αυτό το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ υπάρχουν προεκτάσεις που υπερβαίνουν τα δύο σωματεία.

Πηγή :  www.efsyn.gr

Από την Δευτέρα 12 Μαρτίου οι αιτήσεις στο Εξοικονομώ Κατ’ Οίκον ΙΙ

 
Σε λειτουργία έχει τεθεί από την Πέμπτη ο ιστότοπος exoikonomisi.ypen.gr, μέσω του οποίου θα υποβάλλονται οι αιτήσεις συμμετοχής στο πρόγραμμα «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον ΙΙ».
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν μέσω αυτού να ενημερωθούν αναλυτικά για τις δυνατότητες που προσφέρει το πρόγραμμα, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία ένταξης σε αυτό.
Υπενθυμίζεται ότι για την αξιολόγηση των αιτήσεων υπαγωγής στο πρόγραμμα θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Για τον λόγο αυτό, σημειώνει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κρίθηκε χρήσιμο οι ενδιαφερόμενοι (πρωτίστως οι ιδιώτες που δεν επιλέγουν να αξιοποιήσουν τις υπηρεσίες κάποιου επαγγελματία συμβούλου) να έχουν στη διάθεσή τους το Σαββατοκύριακο για να εξοικειωθούν με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας.
Τη Δευτέρα, 12 Μαρτίου, στις 12:00 μ.μ. θα ενεργοποιηθεί η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων.

Πηγή: www.presspublica.gr

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

Να ανακληθεί η άδεια για καύση RDF

 Αποτέλεσμα εικόνας για RDF ΒΟΛΟΣ
Σαν να μην έφθαναν όλα τα άλλα η  ΑΓΕΤ έβαλε μπροστά το σχέδιο της. Ήρθε το πρώτο πλοίο από τη Μάλτα με 3.000 τόνους RDF και έτσι άρχισε η υλοποίηση του σχεδίου για καύση 200.000 τόνων με την άδεια και της κυβέρνησης.
Η Περιφέρεια παρακολουθεί…… και ο Δήμος Βόλου σφυρίζει αδιάφορα. Οι φορείς της Μαγνησίας ανέχονται αυτή την κατάσταση και οι Αυτοδιοικητικές παρατάξεις έμειναν μόνες τους. Κάποιοι παρακολουθούν, χωρίς  να ασχολούνται με τέτοια ασήμαντα θέματα. Οι Πολίτες αγωνιούν και δεν ξέρουν  που να ελπίσουν. Οι Πολιτικές δυνάμεις με ελάχιστες εξαιρέσεις … περί άλλων τυρβάζουν.
Το Δίκτυο Ανανεωτικής Αριστεράς καλεί για μια ακόμη φορά τους Βουλευτές του Σύριζα να πάρουν επιτέλους θέση και να ζητήσουν την ανάκληση της άδειας, την Περιφέρεια και το Δήμο να ασχοληθούν με το πρόβλημα και να πάρουν αποφάσεις για ανάκληση της άδειας και όχι μόνο.
Ο Δήμος σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υλοποιήσει την απόφαση του για δημιουργία μονάδας παραγωγής SRF. Προέχει η υγεία των πολιτών και αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ΄ όψιν από όλους τους αρμόδιους.
Οι Πολίτες, τέλος, πρέπει να στηρίξουν τον αγώνα της επιτροπής πολιτών κατά της καύσης και να αγκαλιάσουν όλες τις πρωτοβουλίες .  Οι 3.000 υπογραφές δείχνουν ότι οι Πολίτες βάζουν πάνω από όλα την υγεία τους. Το Δημοψήφισμα τέλος, που προτάθηκε είναι μια καλή ιδέα για να εκφραστούν οι Βολιώτες. Τέλος λύση δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά η επανάχρηση, η διαλογή στην πηγή, η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση. Το Εθνικό Σχέδιο για την Διαχείριση αποβλήτων που ψηφίστηκε το 2015 πρέπει επιτέλους να εφαρμοσθεί και στην περιοχή μας. Για όλα αυτά η κοινωνία του Βόλου έχει λόγο!
Η ανοχή είναι συνενοχή!.
Βόλος, από το Τοπικό Συντονιστικό Όργανο Μαγνησίας
του ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Εξι ελληνικά πανεπιστήμια στη λίστα με τα κορυφαία του κόσμου


 
Έξι ελληνικά πανεπιστήμια «φιγουράρουν» μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίως, σύμφωνα με τη διεθνή λίστα κατάταξης QS.
Πρόκειται για το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πάτρας και το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Ειδικότερα, η συγκεκριμένη κατάταξη αποτελείται από πέντε κατηγορίες επιστημών, στις οποίες κατατάσσονται τα πανεπιστήμια: Ανθρωπιστικές Επιστήμες, Μηχανική και Τεχνολογία, Βιοεπιστήμες και Ιατρική, Φυσικές Επιστήμες και Κοινωνικές Επιστήμες και Διοίκηση.
Αναλυτικά, ΕΚΠΑ και ΑΠΘ κατατάσσονται και στις πέντε κατηγορίες, μέσα στα 500 κορυφαία παγκοσμίως, σε δύο κατηγορίες κατατάσσονται το ΕΜΠ, το Πανεπιστήμιο Πάτρας και το Πανεπιστήμιο Κρήτης και σε μία το ΟΠΑ.
Ανά κατηγορίες επιστημών, οι θέσεις των ελληνικών πανεπιστημίων είναι οι εξής:
1. Ανθρωπιστικές Επιστήμες
   ΑΠΘ: 269η θέση
   ΕΚΠΑ: 392η θέση

2. Μηχανική και Τεχνολογία
   ΕΜΠ: 124η θέση
   ΑΠΘ: 222η θέση
   Πανεπιστήμιο Πάτρας: 312η θέση
   ΕΚΠΑ: 355η θέση

3. Βιοεπιστήμες και Ιατρική
   ΕΚΠΑ: 241η θέση
   ΑΠΘ: 330η θέση
   Πανεπιστήμιο Κρήτης: θέσεις 451-500

4. Φυσικές Επιστήμες
   ΕΜΠ: 247η θέση
   ΑΠΘ: 266η θέση
   ΕΚΠΑ: 302η θέση
   Πανεπιστήμιο Κρήτης: θέσεις 401-450
   Πανεπιστήμιο Πάτρας θέσεις 451-500

5. Κοινωνικές Επιστήμες και Διοίκηση
   ΟΠΑ: 293η θέση
   ΑΠΘ: 320η θέση
   ΕΚΠΑ: 360η θέση


Σημειώνεται ότι για τη θεματική κατάταξη του 2018 τελικώς κατετάγησαν 1.130 πανεπιστήμια από 151 χώρες σε 48 θεματικά αντικείμενα.
Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα βασίζονται σε απαντήσεις 75.015 ακαδημαϊκών και 40.455 εργοδοτών, καθώς και στην ανάλυση επιστημονικών δημοσιεύσεων και βιβλιογραφικών παραπομπών από τη βιβλιομετρική βάση δεδομένων Scopus, απ' όπου λήφθηκαν υπόψη δεδομένα της τελευταίας πενταετίας.
Σε κάθε επιμέρους πεδίο ανακοινώνονται αποτελέσματα για τα 500 καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως. Σημειώνεται, επίσης, ότι η συγκεκριμένη κατάταξη δεν είναι η συνολική και ότι βασίζεται στα δεδομένα τους έτους 2016-2017.

Στους πίνακες της κατάταξης, τα έξι ελληνικά πανεπιστήμια εμφανίζονται συνολικά 57 φορές στους 48 πίνακες.