Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Καλό καλοκαίρι

Σχετική εικόνα

ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤOΠΟΙΗΣΗ ή ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ στο Ποδόσφαιρο

του Μανώλη Δ.Τζερέτα *
%cf%84%ce%b6%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%82
Αφορμή για την παρέμβαση αυτή ,η τιμητική πρόσκληση  του δημοσιογράφου και φίλου Μάκη Διόγου,για να τοποθετηθώ στα θέματα του ποδοσφαίρου στο Εναλλακτικό Κάμπινγκ του Άρδην στο Πήλιο 19-23/7.Επειδή αντικειμενικές δυσκολίες δεν μου επέτρεψαν  να βρεθώ εκεί ,μπήκα στον πειρασμό  να καταγράψω τον πυρήνα της τοποθέτησης μου.
Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου συνέβαλε τα μέγιστα  σε αυτό που ονομάζουμε καπιταλιστική επέκταση.Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι μια τεράστια καπιταλιστική βιομηχανία ,ένα σύμπλεγμα πολλών ,ισχυρών και μεγάλων συμφερόντων με δραστηριότητες που αφορούν : κατασκευές,μεταφορές,εταιρείες ένδυσης-υπόδησης,ειδησιογραφικές-εκδοτικές…Επίσης οι χώρες που αναλαμβάνουν μεγάλες διοργανώσεις χρησιμοποιούν την εμπορευματοποίηση ως μια ακόμα ευκαιρία για την καπιταλιστική μεγένθυση τους.Το συνεχές κυνήγι των κερδών μέσα από την καπιταλιστική επέκταση  δεν μπορεί ναγίνει χωρίς την καταστροφή του κοινωνικού πλούτου στη συγκεκριμένη περίπτωση της αλάνας δηλαδή του κοινόχρηστου χώρου ευχαρίστησης του αθλήματος.Ο στόχος είναι η δημιουργία όλο και περισσότερων θεατών –καταναλωτών με  όλο λιγότερους  ,ενεργά συμμετέχοντες.
Από την άλλη στον αντίποδα της εμπορευματοποίησης  υπάρχει : «Το ποδόσφαιρο που χρειάζεται την συμμετοχή των εργαζομένων,αφοσίωση,όρθιους στις εξέδρες,συναίσθημα,οικονομικό fair play,παράδοση ,διαφάνεια ,πάθος, ιστορία και ανεξαρτησία ».Η παράγραφος αυτή είναι από μια ανακοίνωση των φιλάθλων της Ουνιόν Βερολίνου απέναντι στην εμπορευματική λογική της Λειψίας.Η Λειψία , άλλωστε,μαζί με την Λεβερκούζεν και την Βόλφσμπουργκ σπάσανε μια μεγάλη παράδοση στη Γερμανία  όπου οι μετοχές των ομάδων ανήκουν στους οπαδούς. Στην απέναντι όχθη, όλων αυτών η  St.Pauli  ,που από τις αρχές του ογδόντα μεταμορφώνεται από μια παραδοσιακή ομάδα στην έκφραση μιας  αριστερής προοδευτικής προσέγγισης για το ποδόσφαιρο , αποκλείοντας  τα ακροδεξιά στοιχεία από τις κερκίδες της  και παρεμβαίνοντας  με πολλαπλές δράσεις στη Γερμανία και εκτός αυτής(καμπάνια για το Νερό στη Ρουάντα ,διανομείς νερού ,στα σχολεία στη Κούβα κλπ).Η ομάδα παίρνει το προσωνύμιο Freibeuter der Liga  (πειρατές του πρωταθλήματος) ,η κουλτούρα του κόσμου που βρίσκεται δίπλα της την σώζει από την χρεωκοπία με τα περίφημα  μπλουζάκια  Retter (Σωτηρία).Πριν λίγες μέρες το γήπεδο της άνοιξε για την διαμονή των διαδηλωτών κατά των  G-20 ενώ ο κόσμος της ομάδας μας και ο προπονητής της Ewald Linen ήταν μπροστά στον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον όπου οι Άνθρωποι θα είναι πάνω από τα κέρδη.
Αυτή η διαπάλη διαμορφώνει τους δύο δρόμους που υπάρχουν από τη μια κέρδος,χρήμα ,εύκολη επιτυχία ,από την άλλη ,ρομαντισμός,φανέλα και ο κοινωνικός ρόλος του ποδοσφαίρου και της ομάδας ως εκφραστής  κοινωνικών τάξεων.
Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο ,ένα ακόμη σημαντικό παράδειγμα του άλλου δρόμου ,της Αυτοδιαχείρισης, υπήρξε η Democracia  Corinthiana την διετία 1982-84 η οποία στη καρδιά μιας στυγνής δικτατορίας  χάρη στους έντονα πολιτικοποιημένους ποδοσφαιριστές  Socrates ,Vladimir ,μαζί με τον κοινωνιολόγο ,αθλητικό διευθυντή Αν.Μ.Άλβες εκμεταλευόμενοι και το γεγονός ότι η ομάδα το 1910 ιδρύθηκε από μετανάστες εργάτες ,άρα υπήρχε η αριστερή βάση στον κόσμο της  ,δημιούργησε ένα δημοκρατικό σύστημα λειτουργίας της ομάδας  όταν αυτό ήταν συνολικά ζητούμενο για την κοινωνία της Βραζιλίας.Η βασική θέση προέβλεπε ψηφοφορία  για κάθε ζήτημα από την ώρα του γεύματος μέχρι την πρόσληψη ή την απόλυση ,με πλήρη ισοτιμία της ψήφου.Στη συνέχεια ακολούθησαν τα μηνύματα  με δημοκρατικές προτροπές  στις φανέλες  όπως : «Θέλω να ψηφίσω για πρόεδρο» και το κορυφαίο «Στις 15 ψηφείστε».Όταν η ομάδα κατέκτησε τον τίτλο στη πλάτη της φανέλας υπήρχε η λέξη ,Δημοκρατία.Πέρα από τους τίτλους το κίνημα που δημιουργήθηκε γύρω από την ομάδα της έδωσε την δυνατότητα να δημιουργήσει και οικονομικό αποθεματικό .Μεγάλη παρακαταθήκη του εγχειρήματος  ήταν η αντίληψη «Νίκη ή Ήττα αλλά πάντα                            Δημοκρατικά».
Στον χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου ,στον οποίο δρω για 35 χρόνια ,οι δρόμοι επίσης είναι ξεκάθαροι  από τη μια ο μικρομεγαλισμός και ο μιμητισμός του επαγγελματικού ποδοσφαίρου από την άλλη η δική μας αντίληψη της Αυτοοργάνωσης και της Αυτοδιαχείρισης ,όπου το σωματείο είναι εκφραστής του κοινωνικού περίγυρου που δρα ,είναι θεσμός κοινωνικοποίησης  που το Εγώ βρίσκει την διάκριση και την Αξία του μέσα από το Εμείς και αυτή η συμμετοχική διαδικασία ,ξαναβάζει στη καρδιά της λειτουργίας  τους πραγματικούς πρωταγωνιστές  που είναι οι ποδοσφαιριστές.Έτσι τα παιδιά δημιουργούν  κοινωνική διέξοδο –δραστηριότητα και σε ένα επόμενο επίπεδο παρεμβαίνουν στα δρώμενα της τοπικής κοινωνίας υλοποιώντας παρεμβάσεις Αλληλοβοήθειας και Αλληλεγγύης για τις πιο ευπαθείς ομάδες και για τους συμπολίτες  μας που στα χρόνια της μνημονιακής κρίσης έχει ανατραπεί η κανονικότητα τους.(Αναλυτικά έχω αναφερθεί στις μορφές Αλληλεγγύης στο άρθρο μου :Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο και Τοπική Κοινωνία).
Οι  δύο λογικές προσέγγισης  είναι ξεκάθαρες και υπάρχουν από τις μεγάλες επαγγελματικές κατηγορίες ως τις μικρότερες ,από τη μια το κέρδος ,το προεδρικό μοντέλο λειτουργίας ,οι υπόγειες διαδρομές του χρήματος και η επικράτηση με κάθε μέσο που απαξιώνει το άθλημα  και από την άλλη το σωματείο ως Ιδέα και Ιστορία που ανήκει μόνο στο κόσμο του μέχρι το κίνημα των διαφορετικών ομάδων μας  που Αυτοοργανώνονται  απειλώντας τα κάθε λογής μικροκατεστημένα  που προσπαθούν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν την κοινωνική παρέμβαση μας.
Η Ηθική και η Αξιοπρέπεια όσων έχουμε ενστερνιστεί  τον εναλλακτικό δρόμο  της Αυτοοργάνωσης-Αυτοδιαχείρισης  πρέπει να μας οδηγήσει στην εντατικοποίηση  των προσπαθειών μας ώστε να προκύψουν κοινωνικές ανατροπές  μέσα από το μαζικότερο άθλημα του πλανήτη . Μέχρι την ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ !!!
*Ο Μανώλης Δ.Τζερέτας είναι προπονητής ποδοσφαίρου

Πηγή : www.ipyxida.gr

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Υπάρχει σωτηρία;

του Βασίλη Πάικου
Βασίλης Πάικος 
-Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχεται στο Προεδρικό Μέγαρο (όχι στο σπίτι του) το ζεύγος Ρουβά-Ζυγούλη, προκειμένου να τους ευχηθεί για το γάμο τους. Και φωτογραφίζεται μαζί τους, και δίνει τη φωτογραφία στη δημοσιότητα. Που σημαίνει πως δεν επρόκειτο για ιδιωτική στιγμή.
-Όταν ο Υπουργός Άμυνας θέτει, επισήμως και δημοσίως, υπό την σκέπη της Παναγιάς τον «ενιαίο χώρο»(!) Πόντου, Θράκης, Κύπρου, Αιγαίου.
-Όταν στο Αγρίνιο χιλιάδες λαού τρέχουν να προσκυνήσουν το «άγιο κάστανο», που κάποτε είχε ψήσει ο γέροντας Παϊσιος. Όπως, προ ημερών, είχαν κάπου εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα οι «άγιες παντόφλες» του γέροντα Παϊσίου. Με μεγάλη, επίσης, λαϊκή συμμετοχή.
-Όταν στη Σκιάθο, με πρωτοβουλία του Δήμου, «γκρεμίζουν τα τείχη» για να υποδεχτούν, ως εθνικό ήρωα ή ως ολυμπιονίκη τον Ντάνο του Survivor.
Ε τότε δεν ξέρω πραγματικά αν υπάρχει ελπίδα. Δεν ξέρω αν μπορούμε να περιμένουμε σωτηρία σ’ αυτό τον τόπο…

Από τη μια μεριά λοιπόν η ανοησία, η επιπολαιότητα, η ελαφρότητα. Κι από την άλλη ο ανορθολογισμός. Εκεί όπου ο Διαφωτισμός δεν μας χτύπησε ποτέ την πόρτα, κι αν μας χτύπησε, εμείς δεν του ανοίξαμε. Και μας προσπέρασε. Εδώ σ’ εμάς, που εξακολουθούμε να υποδεχόμαστε με τιμές «αρχηγού κράτους» θρησκευτικά σύμβολα και λείψανα. Εδώ σ΄ εμάς όπου έχουμε αναγορεύσει σε προστάτες όπλων διάφορους Αγίους. Τον Αη Γιώργη, τον Αη Νικόλα, τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, την Αγιά Βαρβάρα. Εδώ σ’ εμάς που βάζουμε το στρατό να «παρουσιάζει όπλα» στο «Χριστός Ανέστη» ή στο πέρασμα των εικόνων. Για σκεφτείτε το, όπλα φτιαγμένα για να σκοτώνουν κόσμο, προς τιμήν του Χριστού και των Αγίων. Και η Εκκλησία της Ελλάδος όχι μόνο να μην διαμαρτύρεται γι’ αυτά τα ανόσια, αλλά να καμαρώνει κιόλας. Ως ενδεικτικά της ισχύος της, της εξουσίας της. Ε λοιπόν, τι περιμένεις;
Είναι λίγο λοιπόν, πολύ λίγο να μιλήσει κανείς για εκδηλώσεις ειδωλολατρίας, για παγανιστικές εκτροπές της χριστιανικής λατρείας. Εδώ μιλούμε για σκοταδισμό στην ακρότατη μορφή του. Και στην πιο ντροπιαστική. Μεγάλη, τεράστια η ευθύνη των θεσμών αυτού του τόπου, των κυβερνήσεων, του πολιτικού προσωπικού στο σύνολό του, της Εκκλησίας, των Μέσων μαζικής Ενημέρωσης. Μεγάλη, τεράστια η ευθύνη τους. Και η Ιστορία δεν πρόκειται να τους αναγνωρίσει ελαφρυντικά.
Ναι, όλ’ αυτά συνδέονται, ως προς την επικαιρική τους αποτύπωση, με τα «κάστανα», με τις «παντόφλες» και με τις επικές κορώνες του Καμμένου.
Για τον Ντάνο της Σκιάθου ας αποδώσουμε τα σχετικά στην επιπολαιότητα και στην αμάθεια. Όσο για το ζεύγος Ρουβά στο Προεδρικό, ε είναι δύσκολο να βρεις κάτι άλλο για να το εξηγήσεις, πέρα από το άκρως ατυχές και ανόητο της ιδέας. Μαζί με την αδυναμία εκτίμησης των εντυπώσεων που, ευλόγως, προκαλούνται. Την αδυναμία κατοχύρωσης και περιφρούρησης, εντέλει, του κύρους της Προεδρίας της ελληνικής Δημοκρατίας…


 Πηγή : www.athina984.gr

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Αποκαλύψεις Ρέντσι για τη Σύνοδο του Ιουλίου

Αποτέλεσμα εικόνας για ρεντσι τσιπρασ
Ιδιαίτερη θέση έχει η Ελλάδα και ακόμη πιο ιδιαίτερη η κρίσιμη για τη χώρα Σύνοδος του Ιουλίου του 2015 στο νέο βιβλίο του Ιταλού πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε στην Ιταλία. 
Ο νυν επικεφαλής της ιταλικής κεντροαριστεράς, στο βιβλίο του Avanti (Eμπρός), γράφει, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο:
«Φτάνω στις Βρυξέλλες και χασμουριέμαι, όπως πάντα. Συνήθως οι συνεδριάσεις είναι ιδιαίτερα βαρετές. Αυτή την φορά υπάρχει, όμως, ένα διαφορετικό κλίμα. Η ένταση είναι αισθητή. Η κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα δέχεται σειρά επιπλήξεων από τους διεθνείς χρηματοοικονομικούς θεσμούς και η προσπάθεια του νέου Έλληνα πρωθυπουργού είναι να βρει έναν έντιμο συμβιβασμό ανάμεσα στις - συχνά τεράστιες- απαιτήσεις των δανειστών, και στην εκλογική του πλατφόρμα. 
Η Ελλάδα, εδώ και οκτώ μήνες, ταλαντεύεται ανάμεσα στην παραμονή και στην έξοδο από το ευρώ. Οι εφημερίδες, στην Γερμανία, ασχολούνται μόνον με αυτό. Ένα μέρος της γερμανικής κοινής γνώμης ασκεί σαφείς πιέσεις υπέρ της αποβολής της Ελλάδας από την Ένωση. 
Στη νύχτα αυτή της αλήθειας κάθομαι δίπλα στον Αλέξη. Είμαστε σχεδόν συνομήλικοι και έστω και αν οι Ιταλοί υποστηρικτές του με περιγράφουν σαν τον εχθρό που πρέπει να καταρριφθεί, γνωρισθήκαμε και υπάρχει αλληλοεκτίμηση. Μαζί με τον Ολάντ δημιουργούμε ένα κοινό μέτωπο κατά των επιθέσεων σε βάρος του Τσίπρα που εξαπολύει το μέτωπο όσων υποστηρίζουν την δημοσιονομική ακαμψία. 
Κατά τις τρεις τη νύχτα, η τελευταία μορφή του κειμένου προβλέπει την δημιουργία ενός ταμείου πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ, που θα προκύψουν από τις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις, με έδρα όχι την Αθήνα, αλλά το Λουξεμβούργο. Αρχίζει η σύγκρουση. 
Ο Τσίπρας μου λέει με χαμηλή φωνή, στα αγγλικά: «Ιt's enough», δεν μπορώ άλλο. Προσπαθώ να τον σταματήσω. Στην συνέχεια, όταν απομακρύνεται για να τηλεφωνήσει στην Αθήνα, παίρνω τον λόγο μαζί με τους Γάλλους για να υπερασπισθώ όσα είναι δυνατόν. Υψώνω την φωνή. Η συνεδρίαση διακόπτεται. Και έξω, στους διαδρόμους, αρχίζουμε να φωνάζουμε: «σε τι σας χρησιμεύει το να ταπεινώνετε έναν λαό;» ρωτώ τους δυο πιο φανατικούς υποστηρικτές της εξόδου της Ελλάδας, και οι δυο από τον Βορρά. 
Ξεκινά η πιο έντονη λεκτική διαμάχη που έχω ζήσει μέσα σε μια τριετία. Ο συμβιβασμός θα φτάσει μόνον στις οκτώ το πρωί, με τον Τσίπρα σωματικά κουρασμένο, αλλά εντός Ευρώπης».

Πηγή :  http://tvxs.gr

Η Αριστερά του "ΝΑΙ στα Πυρηνικά"

 Αποτέλεσμα εικόνας για δικτυο ανανεωτικησ αριστερασ
Ανακοίνωση του ΔΙΚΤΥΟΥ Ανανεωτικής Αριστεράς

Θέμα : Πυρηνική ενέργεια … ίσως … ναι … ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Ο ΟΗΕ ψήφισε στις 7 Ιουλίου 2017 την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων παγκοσμίως σε μια απόφαση πολύ μεγάλης σημασίας για την ειρήνη και την προστασία των κατοίκων όλης της γης. Αφετηρία γι’ αυτήν την απόφαση υπήρξε η αίτηση που υπέγραψαν 2.500 επιστήμονες από επτά χώρες για τον πυρηνικό αφοπλισμό.
Περισσότερες από 120 χώρες είναι έτοιμες να υιοθετήσουν τη συνθήκη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Κίνα, η Ινδία, το Πακιστάν και η Βόρεια Κορέα μποϊκοτάρουν την πρωτοβουλία, ήδη οπλισμένες με πυρηνικά όπλα.
Το Ευρωκοινοβούλιο, λίγο πριν από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ, εξέδωσε δικό του ψήφισμα, με 415 υπέρ, 124 κατά και 74 αποχές, προτρέποντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να «στηρίξουν τη σύγκληση μιας τέτοιας διάσκεψης» και να «συμμετάσχουν εποικοδομητικά» στις διαπραγματεύσεις του επόμενου έτους.
Το Δίκτυο Ανανεωτικής Αριστεράς θεωρεί αυτή την απόφαση πολύ σημαντική, φόρο τιμής στα θύματα των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Η Ελληνική κυβέρνηση για δεύτερη φορά συντάχθηκε στον ΟΗΕ με τη μειοψηφία των πυρηνοκάτοχων χωρών που ψήφισαν αρνητικά, παρά τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αντίθεσή του στα πυρηνικά όπλα και την υποδοχή – μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο – από τον ίδιο τον πρωθυπουργό του Πλοίου της Ειρήνης με συγκεκριμένο αίτημα έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά.
Για άλλη μια φορά, η Ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε στο πλευρό των ΗΠΑ και της Γαλλίας ανταλλάσσοντας την ψήφο της με τη στήριξή τους, όποτε οι ίδιες επιλέξουν και όποτε τις συμφέρει. Η πολιτική φιλία Τσίπρα – Μακρόν συνηγορεί υπέρ της συγκεκριμένης στάσης της κυβέρνησης.
Η απόφαση του ΟΗΕ για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων  είναι σημαντική, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι και η χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς – ηλεκτρική ενέργεια, ενέχει κινδύνους για την υγεία των πολιτών και για το περιβάλλον, όχι μόνο από αυτή καθεαυτή τη λειτουργία των εργοστασίων και τον κίνδυνο διαρροής, αλλά και από την απόρριψη των πυρηνικών αποβλήτων.  Έτσι, η πρόσφατη δήλωση του Προέδρου της Γαλλίας, ότι θα σταματήσει να χρησιμοποιεί άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι θα χρησιμοποιεί πυρηνική ενέργεια παραπάνω από το 80% που χρησιμοποιεί σήμερα.

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Η μυωπία της Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών

 Αποτέλεσμα εικόνας για δικαιοσυνη μυωπια
Με πρόσφατη απόφασή της η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έκρινε ότι οι δικηγόροι της χώρας εξαιρούνται από την υποχρέωση να διατηρούν συσκευές POS.
Μεγάλος ήταν ο αντίκτυπος και από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να βάλει «φρένο» στον αναδρομικό έλεγχο για τις λίστες με φοροφυγάδες, που είχαν αποφέρει εκατομμύρια ευρώ στα Δημόσια Ταμεία. Πρόσφατα, εξάλλου, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων σε εργαζόμενο δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή.
Με βούλευμα, πριν από μερικές εβδομάδες, απαλλάχθηκε η πρώην Γενική Γραμματέας Εσόδων Α. Σαββαΐδου από τις κακουργηματικές κατηγορίες για το «πάγωμα» προστίμων ύψους 78 και πλέον εκατ. ευρώ ενώ, αντίθετα, η Δικαιοσύνη έχει δείξει υπέρμετρη εμμονή να κλείνει στη φυλακή ανθρώπους όπως η Ηριάννα, χωρίς σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία αλλά με σαφές ιδεολογικό φορτίο. Η αθώωση του Τάσου Θεοφίλου, μετά από 5 χρόνια, ήταν αναμφισβήτητα μια θετική εξελίξη, αλλά δεν ανατρέπει την γενικότερη εικόνα. Θα έλεγε κανείς πως αποτελεί περισσότερο μια θετική έκπληξη.
Γνωστός είναι ο θόρυβος που είχε προκληθεί από την απόφαση του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες και την χαρακτηριστική καθυστέρηση του ΕΣΡ μέχρι να φτάσει στην πρόσφατη απόφασή του καθώς και για αποφάσεις του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την εκπαίδευση και τους συμβασιούχους.
Ανώτατα Δικαστήρια και Ανεξάρτητες Αρχές καλλιεργούν στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον αλλά τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ, συχνά κόντρα στις αποφάσεις των πολιτειακών θεσμών με δημοκρατική νομιμοποίηση. 
Είναι η Θέμις τυφλή ή απλώς μύωψ που διακρίνει φιγούρες; Σε κάθε περίπτωση εδώ και αρκετό καιρό «παραπατάει» επικίνδυνα με αποτέλεσμα να γέρνει υπερβολικά η ζυγαριά…

Πηγή :  http://tvxs.gr

Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

H «Συννεφούλα» ως κρυπτοχριστιανική μελωδία

 Αποτέλεσμα εικόνας για γαβρογλου ιερωνυμοσ σαββοπουλοσ

Ο Γαβρόγλου μπορεί να δήλωσε ότι «τα Θρησκευτικά άλλαξαν» αλλά ο Υδρας Εφραίμ ξεκαθάρισε ότι τα βιβλία θα ελεγχθούν από την Εκκλησία πριν από την εκτύπωσή τους; Τι απομένει στον υπουργό Παιδείας. Να λέει ότι οι στίχοι του Σαββόπουλου είναι τελικώς «χριστιανικοί»;

  Μάρνυ Παπαματθαίου Μάρνυ Παπαματθαίου  

 O υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου απευθύνεται σε πολλά διαφορετικά «ακροατήρια». Και κάτι τέτοιο θέλει ταλέντο αυθεντικό, καθώς πρέπει να είσαι εξίσου πειστικός προς όλες τις κατευθύνσεις.

Στο θέμα των Θρησκευτικών, από τη μια πλευρά ήρθε να αντικαταστήσει τον «ηττημένο» Νίκο Φίλη (που πάντως διατήρησε μια πολιτική συνέπεια). Ετσι, στην Εκκλησία έδειξε το… πιο όμορφο προφίλ του.

Από την άλλη, εξίσου πειστικός θέλησε να δείξει και στο κομματικό του κοινό (στο ίδιο τραπέζι και ο κ. Φίλης), δηλώνοντας ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών άλλαξε και δεν υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν», ενώ η… «Συννεφούλα» του Διονύση Σαββόπουλου δεν αφαιρέθηκε τελικά από τα προτεινόμενα βιβλία του.
Μικρή παρένθεση εδώ, που κάπως πρέπει να εκφραστεί: τι δουλειά είχε από την πρώτη στιγμή η «Συννεφούλα», η Ριάνα και ο Ασιμος στη διδασκαλία των Θρησκευτικών; Δεν μοιάζει λίγο με χαριτωμένη πολιτική «φάρσα», πιο πολύ για να έχουν οι (νέοι) πολιτικοί μας την αίσθηση ότι «βγάζουν τη γλώσσα» στην Εκκλησία;
Oπως έλεγε χθες χαριτολογώντας πανεπιστημιακός που είναι σε θέση να ξέρει πολλά γύρω από το θέμα «Μήπως φαντάστηκαν στην αρχή ότι ήταν “κρυπτοχριστιανική μελωδία” η Συννεφούλα;»
Πάντως, ο προσεκτικός κ. Γαβρόγλου φαίνεται ότι τις τελευταίες ημέρες αφέθηκε στην υπερβολή. Ενα μικρόβιο που οι υπουργοί Παιδείας συχνά, το επωάζουν.
Ξεχνώντας εδώ πως όταν το θέμα έρχεται στα Θρησκευτικά ή την Ιστορία, τελικά οι υπουργοί αποδεικνύονται αναλώσιμοι…
Στην ουσία τώρα, η αλήθεια είναι ότι από τα νέα προγράμματα σπουδών δεν έχει αφαιρεθεί τίποτα ακόμη, καθώς είναι υπό διαμόρφωση. Ολα όσα μάθαμε τις προηγούμενες μέρες αποτελούν απλώς την συμφωνία Εκκλησίας-Πολιτείας.
Εκείνο που δεν ανέφερε καθόλου όμως ο κ. Γαβρόγλου αλλά ανέφερε με έμφαση από την πλευρά του ο εισηγητής από την πλευρά της Εκκλησίας Μητροπολίτης Υδρας Εφραίμ, ήταν ότι για πρώτη φορά δέχεται υπουργός Παιδείας ότι τα σχολικά βιβλία (στην περίπτωση αυτή του έτους 2018-19), πριν τυπωθούν «θα τεθούν στην διάθεσιν της Εκκλησίας για την απαιτούμενη δογματική παρακολούθησή» τους.
Δηλαδή η Εκκλησία θα ελέγξει το περιεχόμενό τους πριν τυπωθούν! Αποτελεί μάλλον η συμφωνία αυτή μια πολύ γλαφυρή εκδοχή της σοφής ρήσης «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος»…
Είπε με έμφαση ο κ. Εφραίμ: «Πρέπει εδώ εξ αρχής να δεχθούμε ότι διάλογος, μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την διδακτέα ύλη των Θρησκευτικών στην εκπαίδευση έγινε για πρώτη φορά. Και μάλιστα ετονίσθη ότι η Εκκλησία συναποφασίζει με την Πολιτεία δια θέματα αφορώντα εις αυτήν, ως τούτο απορρέει εκ του Συντάγματος και του Καταστατικού αυτής Χάρτου (Ν. 590/1977). Τούτο πλέον αποτελεί ένα κεκτημένο για την Εκκλησία μας».
Αυτά προέκυψαν μετά την πρόσφατη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας για το θέμα τα μέλη της οποίας και ανακοίνωσαν ότι «έγιναν δεκτές παρεμβάσεις, διορθώσεις, προσθήκες, αφαιρέσεις, προτάσεις της Επιτροπής της Εκκλησίας εις το υλικό διδασκαλίας».
Και δεν ξέρω γιατί, αλλά εγώ εμπιστεύομαι πιο πολύ αυτά που είπε ο Μητροπολίτης Υδρας.
Ο οποίος επί του «θρησκευτικού μνημονίου» μας ενημέρωσε επίσημα και χωρίς πλατειασμούς:
– Για το Δημοτικό: Τα Βασικά Θέματα με ομολογιακό περιεχόμενο φθάνουν το 82,4% -με 10,1% διομολογιακές αναφορές- (στους Φακέλους το ποσοστό φθάνει το 90%, κατά την άποψη των λαϊκών μελών τής Επιτροπής μας) και τα Βασικά Θέματα με θρησκειολογικό περιεχόμενο, μόλις το 17,6%, στο δε Γυμνάσιο τα Βασικά Θέματα με αμιγώς ομολογιακό περιεχόμενο το 74,2% -με 19,5 διομολογιακές αναφορές- και τα Βασικά Θέματα με θρησκειολογικό περιεχόμενο τό 25,8%), αλλά κυρίως η έκφραση, ως ένας τρόπος χρήσεως μιας συγκεκριμένης ορολογίας στα Προγράμματα Σπουδών (π.χ. ὁ «μετανάστης» Χριστός) και ο υπάρχων θρησκευτικός συγκρητισμός σε κάποια κείμενα (π.χ. Θεός, Αλλάχ, Βούδας κ.ο.κ. σέ ίση βάση), με τον οποίον δεν ξεκαθαρίζεται η διαφοροποίηση μεταξύ των θρησκειών και δεν επιτρέπεται σε ένα παιδί να ξεκαθαρίσει αυτά τα ζητήματα, απεναντίας επιτείνεται η σύγχυσή του.
– Για το Λύκειο:
α) να νδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι ( νεμος) γιά τόν «Ανεμο» πού απήγαγε την ομορφη κόρη ενός νδιάνου φύλαρχου (Καταργήθηκε),
β) τους στίχους από το τραγούδι «Ο Μπαγάσας» του Νικόλα Ασιμου (1997, «Ρέ μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω…» (Καταργήθηκε),
γ) τους στίχους από το «Περιβόλι» (1966) (Παραμένει ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή υπάρχει στην υποενότητα «Πέρασμα από τη φιλία και τη λαχτάρα συναναστροφής στη θρησκεία ως επικοινωνία με το ιερό», σ. 29) και τη «Συννεφούλα» (1966) του Διον. Σαββόπουλου (Καταργήθηκε),
δ) τόν 61ο Ψαλμό (Παραμένει ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Πέρασμα από τη φιλία και τη λαχτάρα συναναστροφής στη θρησκεία ως επικοινωνία με το ιερό», σ. 30),
ε) στίχους πό τό τραγούδι «Umbrella» (2007) τς Rihanna, (Καταργήθηκε),
στ) κείμενα γιά τον «Θεο ρωτα» και την «Προσευχή»,  (Παραμένουν ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή υπάρχει στήν υποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 31),
ζ) κείμενο το σπανο γίου τς Ρ/καθολικς κκλησίας ωάννου το Σταυρο(Παραμένει ομοφώνως – στόν Φάκελο Μαθητή ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 32-33),
η) τούς στίχους από το τραγούδι «Δίψα» (2003) του Νίκου Πορτοκάλογλου («Δέν εν’ Κίρκη, μάγισσα, σο σέξ θεά, Καλυψώ, Ναυσικ μέ το μπαμπά τά λεφτά …») (Παραμένει ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή υπάρχει στην υπο ενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 32-36) και
θ) αμέσως μετά ακολουθεί απόσπασμα από την «πί το ρους μιλία» (Ματθ. κεφ. 5 – 7) (Παραμένει ομοφώνως αφού είναι σε άλλη ενότητα μέ τίτλο «Τρόπος ουσιαστικής επικοινωνίας: αναζητώντας ένα πρότυπο» – στον Φάκελο Μαθητή παρουσιάζεται στίς σελ. 37-38).
Για τα παραπάνωμ το υπουργείο Παιδείας λέει ότι η συζήτηση δεν «άγγιξε» του εκπαιδευτικό υλικό, αλλά μόνο τα προγράμματα Σπουδών. Ο κ. Εφραίμ μάλλον μόνος του τα σκέφτηκε έτσι αναλυτικά κιόλας, όλα τα παραπάνω.
Επίσης το υπουργείο Παιδείας λέει ότι την Ριάνα και τον Ασιμο  τον είχε αφαιρέσει ήδη το Ινστιτούτο Εκπαιδευτική Πολιτικής (μετά την έναρξη των συνομιλιών με την Εκκλησία;), ενώ η «Συννεφούλα» παραμένει.
Ισως εδώ τελικά, τις επόμενες ημέρες, έχουμε έναν… θείο συμβιβασμό, για την τιμή του Διονύση Σαββόπουλου.
(σ.σ. Για την… ιστορία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστήσει σαφές από την Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 ότι τα ζητήματα που αφορούν στις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας καθώς και στην διδακτέα ύλη της Παιδείας δεν είναι ζητήματα δικής της αρμοδιότητος, αλλά του κάθε κράτους – μέλους ξεχωριστά. Στις πιο πολλές χώρες το μάθημα έχει ομολογιακό χαρακτήρα, ανοικτό δηλαδή και όχι με τη μορφή κατήχησης: Γερμανία, Ιταλία με βάση το Ρωμαιοκαθολογικό δόγμα, Βέλγιο, Θρησκευτικά ή μάθημα Ηθικής, Ισπανία, Αυστρία, Πορτογαλία, Πολωνία, Φιλανδία, Δανία, Ρουμανία -όπου επανήλθε μετά από 65 χρόνια. Στην Αγγλία η διδασκαλία του διαφοροποιείται και βασικά έχει θρησκειολογικό περιεχόμενο, στη Γαλλία, εκτός από Αλσατία και Λωρραίνη) απαγορεύεται κάθε θρησκευτική διδασκαλία μέσα στο πρόγραμμα του δημοσίου σχολείου, στη Σουηδία απόλυτα θρησκειολογικό και ουδετερόθρησκο μοντέλο).

Πηγή : www.protagon.gr